Stammetjes draaien

Afgelopen week was mijn vriendje langsgekomen om een kijkje te nemen op mijn stageplek. Hij was onder de indruk van het bos, want die is toch wat anders dan de meeste bossen in Nederland. De glooiing in het landschap, meanderende beekjes, allerlei vogelgeluiden van onder andere vijf verschillende specht soorten en zoveel bloemen in bloei.

Stukken hout omdraaien
De eerste dag vertelde ik hem dat hij zachte stukken hout op de grond in het bos moest omkeren, want daar kunnen volwassen vuursalamanders onder zitten. Om zijn enthousiasme niet teveel de grond in te duwen, had ik er maar niet bij gezegd dat ik dit al een maand lang aan het doen was zonder resultaat. Het eerste stuk hout wat ik aanwees, draaide hij om en zei meteen: “Ja hoor, er zit er één!” En inderdaad, het beestje waar ik ’s nachts voor in de regen op zoek moest gaan, zat nu op klaarlichte dag mooi onder het stuk hout.

Door die vondst had hij de smaak te pakken en heeft volgens mij alle stammetjes in het bos omgedraaid. Dit resulteerde de volgende dag in een aantal alpenwatersalamanders, kleine kikkertjes en nog een vuursalamander. Het bos heeft dus nog meer te bieden als je niet de hele dag met je neus in de beekjes zit. Maar eigenlijk vind ik mijn kleine krioelende salamanderlarven ook wel erg leuk.