Sprinkhanen, vetblad en andere onderwerpen

Luister de overige reportages en interviews uit de uitzending van 5 september 2021 terug op de volgende startpunten:

00:20:00 - Vleesverwerkend vetblad
01:09:45 - Moerasreset in de Oostvaardersplassen
01:22:10 - Podcast Zomerregen en herfstweer
02:07:55 - Formule E, race voor elektrische wagens
02:19:45 - Sprinkhanen en sabelsprinkhanendoder profiteren van warmte
02:30:55 - Theater: Onze grond

Niet iedereen wordt gelukkig van de toenemende warmte, maar daar behoort Roy Kleukers van EIS kenniscentrum insecten geheel niet toe. De komst van nieuwe insecten stemt hem juist vrolijk. Door de warmte weten steeds meer sprinkhanen en krekels hun weg naar Nederland te vinden. Waar je ze eerst alleen wist te vinden in Zuid-Frankrijk rukten ze op naar Limburg en de laatste jaren kun je ze zelfs aantreffen in het noorden van ons land. Zoals de ratelaar die een prachtig geluid voortbrengt op een zonnige dag. Hier kun je hem horen!

Met de sprinkhanen komen ook de predatoren van deze insecten mee. Zo reist de sabelsprinkhanendoder,  een graafwesp, de sprinkhanen achterna. Het verhaal van de sabelsprinkhanendoder is bijzonder. Deze opvallende wesp werd in 2005 voor het eerst in ons land gevonden en in de jaren daarna bleef het voorkomen beperkt tot Zeeland. Pas sinds 2015 kwam daar beweging in en in de afgelopen drie jaar heeft ze zich razendsnel over het land uitgebreid. Ze komt nu overal op de zandgronden voor, tot op de waddeneilanden aan toe. De uitbreiding van de wesp is ongetwijfeld veroorzaakt door de opwarming van de laatste jaren. Maar ook de uitbreiding van enkele nieuwkomers onder de sprinkhanen heeft vast een rol gespeeld. Ze hebben vaak het zuidelijk spitskopje en vooral de sikkelsprinkhaan als prooi. Ze verlammen de sprinkhaan, slepen deze naar hun nestgang en leggen er een ei op. De larve die daar uitkomt eet de arme, verdoofde sprinkhaan langzaam op. In onderstaande filmpje zie je hoe de graafwesp te werk gaat!

Hoe laten we Nederland achter voor de generaties na ons? Wat doen we met de laatste stukjes lege grond? Deze vragen werden het uitgangspunt voor de voorstelling Onze grond van PSTheater. Lokatie:  een weiland in het Groene Hart, waar bewoners van het fictieve Akkerdorp in opstand komen tegen de plannen om een groot distributiecentrum neer te zetten. 

Op het eerste gezicht ziet vetblad er niet bijzonder uit: een plat rozetje en één enkele bloem. Maar kijk uit, dit kleine plantje heeft superslimme strategieën om kleine insecten te lokken en op te eten. Eenmaal vastgeplakt op het blad is er geen weg meer terug.

Om het riet - inclusief rietvogels - weer te laten groeien, hebben de beheerders van de Oostvaardersplassen de grote plas tijdelijk drooggelegd. In het laatste laagje water vinden nu duizenden vogels, zoals kluten, lekkere hapjes, ziet boswachter Jody Bennink. Is dit het einde van deze 'Nieuwe Wildernis' als plek waar de natuur helemaal zelfstandig haar gang kan gaan?

Dit weekend vindt in Zandvoort zeker niet één van de meest milieuvriendelijke evenementen plaats. Toch hebben Formule 1-races in de geschiedenis ook goed nieuws voor het milieu gebracht: door de drang om alsmaar beter te presteren in de Grand Prix is bijvoorbeeld een betere aerodynamica van auto’s ontwikkeld en ook andere technieken om zuiniger te kunnen rijden hebben hun oorsprong in de wereld van het racen. En dat geldt straks helemaal voor de races met elektrische wagens, de Formule E, die steeds belangrijker wordt. We kennen zelfs een Nederlandse wereldkampioen elektrisch racen: Nyck de Vries.