Sportzomer: de hardste schreeuwer

Langzaam verschuift de sport de komende tijd van EK voetbal naar het wielrennen van de Tour de France. En naar het tennis of course, want we zitten middenin Wimbledon. Ook daar valt qua natuur wel wat over te melden en dan heb ik het niet over de ‘strawberries and cream’ – hoe biologisch die aardbeien ook mogen zijn.

Nee we kijken op de court. En omdat het radio is, luisteren we vooral. Want de laatste twintig jaar is tennis ook een echte luistersport geworden. Naast het vertrouwde geluid van het racket dat de bal raakt en het stuiteren op het heilige gras zijn de spelers ook aan hun audio-presentaties gaan werken.

Luister even naar van Nadal en Djokovic in de finale van Roland Garos dit jaar. Het oeh en aargh klinkt door het hele Centre Court deze week. Ik geloof dat het was uitgevonden door Monica Seles, maar geen tennisser doet het meer zonder geschreeuw. Daarin steken ze veel andere sporters naar de kroon. Maar voor Vroege Vogels heb ik de echte kampioenen op dit terrein gevonden.

Wat denkt u van de brulaap natuurlijk. Volgens Naturalis is zijn gebrul in het dichte oerwoud tot 5 kilometer ver te horen. En daarmee haalt hij brons!

Op de tweede plaats vinden we de schreeuwlelijk wolf, want die herkende u vast, huilt zo hard dat het tot TIEN kilometer verderop te horen is. Proficiat Canis Lupus!

Maar de absolute winnaar laat zelfs Maria Sharapova ver achter zich. Balaenoptera musculus maakt een geluid dat 850 kilometer verder door zijn soortgenoten nog wordt gehoord. Onder water nog wel. Petje af voor de blauwe vinvis die 188 decibel hard kan schreeuwen. Harder dan alle Wimbledondeelnemers bij elkaar! En het klinkt nog veel mooier ook!