Sportdorp hoort niet thuis in de natuur
• 20-01-2006
• leestijd 3 minuten
© De Driehuizen
In het verleden is meermalen beloofd dat Landgoed de Driehuizen open en groen zou blijven. Toch besloot de gemeenteraad begin vorig jaar tot de bouw van ‘Sportdorp Brakkenstein’. Inmiddels is het hockeycomplex fors uitgebreid en heeft Orion de eerste voetbalvelden in gebruik genomen. Er komen nóg meer velden, hekken, lichtmasten, parkeerterreinen en clubgebouwen. Maar het ergste moet nog komen: de kap van 3 hectare bos voor een nieuw atletiekcomplex. Een project van deze omvang in natuurgevoelig gebied zónder bestemmingsplanwijziging is uniek en zet Nijmegen definitief op de kaart.
Landgoed de Driehuizen is in zijn geheel al jarenlang aangemerkt voor het ontwikkelen van zijn landschaps- en natuurwaarden. Nu aanwezige waarden zijn onder meer de restanten van oude eikenhakhout-wallen, de fraai opgeknapte boerderij de Driehuizen en een uniek zicht op de glooiiende spoelzandvlakte van de stuwwal. Het bos behoort tot het kerngebied van de Ecologische Hoofdstructuur. Sommigen beweren dat de natuurwaarde van het bos niet groot is. Met diverse soorten vleermuizen, overwinterende zandhagedissen, zeldzame sprinkhanen, vele vogelsoorten en oude eiken- en beukenlanen valt veel op die bewering af te dingen. Maar bovendien: in Nederland kijken we terecht niet alleen naar bestaande natuur. De EHS is heel bewust aangewezen voor het versterken van natuurwaarden, het moet de ruggengraat van de natuur worden.
Hoe kan de gemeente dan een compleet sportdorp in landgoed de Driehuizen toestaan? Bestemmingsplannen behoren eens in de tien jaar vernieuwd te worden; nieuwe regelgeving moet dan worden meegenomen. De afgelopen tien jaar is door opeenvolgende Nijmeegse colleges (wethouder Depla nog in 2002) beloofd dat het bestemmingsplan voor de Driehuizen snel geactualiseerd zou worden. De gemeente is zijn belofte - beter: zijn plicht - echter niet nagekomen. Op basis van het sterk verouderde bestemmingsplan (uit 1962!), dat nauwelijks voorschriften kent, denkt de gemeente nu het sportdorp te kunnen bouwen. Als de accommodaties voor hockey, voetbal, korfbal, atletiek en tennis eenmaal gebouwd zijn kan het bestemmingsplan dan worden aangepast; hogere overheden en ook de rechter zullen wat al is gerealiseerd niet snel laten afbreken!
Om de gemeente te stoppen op dit onzalige pad voeren omwonenden en milieuorganisaties verschillende juridische procedures. We hebben serieus geworsteld met het dilemma wat te doen met de nieuw aangelegde velden. Sport is heel belangrijk en we hebben niets tegen de verenigingen die er gebruik van maken. De manier waarop onze wetgeving werkt dwingt ons er echter toe naar de rechter te gaan. We willen immers een eerlijke toetsing volgens de wet van het totále sportdorp, dat is gebaseerd op één raadsbesluit met één financiële onderbouwing. Een deel van de ontwikkelingen toestaan maakt zo’n toetsing moeilijker. Bovendien: wanneer bouwwerken er eenmaal staan of bouwvergunningen rechtsgeldig zijn geworden, kan dat de belangenafweging bij de rechter sterk in ons nadeel beïnvloeden.
Natuurlijk gunt Milieudefensie Nijmegen sporters de ruimte. Maar die hebben ook behoefte aan een groene leefomgeving. Het sportdorp moet daarom afgewogen worden en getoetst aan de beschermingskaders van hogere overheden. Het liefst voorkomt Milieudefensie Nijmegen langdurige procedures en zoiets als een tijdelijke bouwstop. Hoe eerder er helderheid is hoe beter. Daarom buigen de provincie en de ministeries van VROM en LNV zich nu over de Driehuizen. Ook wordt er een beroep op de politiek gedaan om de plannen te wijzigen. Hopelijk komt er een gesprek met de politieke partijen, het college en de sportverenigingen.
Bron: Alex de Meijer, Milieudefensie Nijmegen