De slechtvalk (
Falco peregrinus
) is een tot de verbeelding sprekende vogelsoort; en 's werelds snelste vogelsoort. Slechtvalken broeden niet zelden dicht bij de mens: in hoogspanningsmasten, wolkenkrabbers en fabrieksschoorstenen. Dit komt doordat deze vogels menselijke bebouwing beschouwen als rotsenlandschap, met prima plekken om in te broeden. Bovendien is er een vrijwel onuitputtelijke voedselbron aanwezig in de vorm van stadsduiven.
Uiterlijk
De slechtvalk is een forse valk met een gemiddelde grootte van 43 cm. Ze hebben een lichte onderkant met dwarsbanden en een donkergrijze rug. Er is een brede, zwarte baardstreep. De poten zijn geel, de snavel blauw-zwart en vanaf de snavelbasis gekromd. De juvenielen zijn eerst bruin, alvorens dan de kleuren van de volwassen vogels aan te nemen. Verschillende lichte variaties kunnen optreden bij de 19 verschillende ondersoorten. Zoals bij de meeste roofvogels is het vrouwtje aanmerkelijk groter en zwaarder dan het mannetje.
Het voedsel van de slechtvalk bestaat bijna alleen uit vogels, welke in een stootduik gegrepen worden. De slechtvalk begint de stootduik al op grote hoogte en begint de vlucht met een serie snelle vleugelslagen waarna een duikvlucht volgt. Hierbij kunnen snelheden tot meer dan 300 kilometer per uur bereikt worden, wat de slechtvalk tot één van de snelste dieren maakt. Met uitgestrekte poten stort de slechtvalk zich op de prooi, een goed geplaatste aanval wordt door de prooi zelden overleefd.
Voorkomen in Nederland
Vooral door het gebruik van pesticiden in de landbouw is de slechtvalk na de jaren ‘60 van de vorige eeuw sterk in aantal afgenomen. De vogel was zelfs als broedvogel uit Nederland verdwenen. Door intensief beleid en het plaatsen van speciale nestkasten op hoge objecten zoals de schoorstenen van elektriciteitscentrales broedt tegenwoordig weer een toenemend aantal slechtvalken in Nederland.
Tussen 1900 en 1990 waren er slechts 13 broedgevallen bekend in Nederland. Volgens SOVON nam het aantal broedparen in de periode 1990-2007 toe van 1 tot boven de 40 in 2007. In 2009 is dit aantal gestegen tot rond de 60, er broeden nu in alle Nederlandse provincies slechtvalken.