Slingeren langs de Hunze

Vanaf het hoger gelegen Drenthe slingert de beek de Hunze richting de provincie Groningen. Van het van oudsher zeer natte Hunzedal was tot een aantal jaar geleden intensief landbouwgebied, maar wordt nu stukje bij beetje teruggebracht naar het oorspronkelijke, natte beekdal.

De Hondsrug is een langgerekte rug in Drenthe en Groningen die zich van Emmen tot de stad Groningen uitstrekt. Het Hunzedal met de Hunze dat erdoorheen stroomt, ligt naast de hoger gelegen Hondsrug. Het water van die Hondsrug komt uiteindelijk allemaal in het Hunzedal uit. Door de hoogteverschillen in dit gebied, is het gebied in het beekdal natter. Naast dat er water van de rug afloopt het dal in, zijgt er ook water vanuit de Hondsrug door de bodem uit naar het Hunzedal. Dit is kwelwater: water vol mineralen, waaronder ijzer.

Jarenlang was het Hunzedal in gebruik voor de intensieve landbouw: op de akkers werden bieten en aardappelen verbouwd. De Hunze was helemaal recht getrokken en er was niet veel ruimte meer voor de natuur.

Twintig jaar geleden kwam na extreme regenval water vanuit Drentse beken in het lager gelegen Groningen terecht. Water liep onder meer het Gronings museum in. Een ambitieus plan werd gestart om de waterveiligheid in het gebied te verbeteren. Door de Hunze meer ruimte te geven zodat de beek buiten de oevers mag treden en weer mag meanderen, kan er meer water opgevangen worden in tijden van veel regen.

Een win-win situatie, want ook de natuur profiteert van het meanderen van de beek. Natuurorganisaties hebben op grote schaal land aangekocht om het beekdal weer terug te laten keren. Het kwelwater vanuit de Hondsrug mag weer naar bovenkomen in het drassige LOFAR-gebied, in de bloemrijke weilanden is er ruimte voor allerlei soorten zweefvliegen en in de Groningse moerassen is er volop ruimte voor de zeearend. De grote vogel heeft zijn nest vlak langs de weg gemaakt.