Slangengif, boskoeien, grote stern, fenolijn en alle overige onderwerpen

De Russels-adder, de Indiase cobra, de Zwarte Mamba of de Taiwanese Kraitslang. Deze soorten behoren tot de giftigste slangen ter wereld. Ze kunnen allemaal met één enkele beet een mens doden. Wereldwijd sterven er jaarlijks tussen de 80.000 en 138.000 personen na een aanval van een gifslang. En zijn er zo’n 400.000 mensen die invalide of blijvend verminkt raken als gevolg van een beet. De Wereldgezondheidsorganisatie heeft ‘de gifslang’ deze week zelfs 'een wereldwijde gezondheidsprioriteit' genoemd. In Vroege Vogels een gesprek met Matyas Bittenbinder, slangengifonderzoeker bij Naturalis.

Op Texel huist in het natuurgebied Wagejot, bij Oosterend, de grootste kolonie grote sterns van Nederland. Dat wil zeggen: dit jaar, want de vogels willen de kolonie van jaar op jaar nog wel eens verhuizen. Onderzoekers van Wageningen Marine Research houden de vogels nauwlettend in de gaten, met zenders, kleurringen en sinds kort ook met videocamera's.

Wie een wandeling maakt door het Kuinderbos moet niet verbaasd zijn grazende koeien tegen te komen. De Jerseykoeien zijn van de biologische veehouder Jelle Hakvoort. Dankzij het bos hebben ze meer ruimte én ze zorgen er voor dat het open blijft. En dat is voor Staatsbosbeheer weer fijn, want een open bos betekent meer biodiversiteit. Lees meer over deze nieuwe manier van natuurinclusieve landbouw.

Kleine mantelmeeuwen met jongen, een steenmarter met de neushoornkever op zijn menu en heel veel zomerbloeiers zijn deze week te horen op ons antwoordapparaat van de natuur. Net als een mooie ode aan de scholekster aan de rand van de Waddenzee. Luister zondag naar een selectie van de eerste- en laatstelingen op de Vroege Vogels fenolijn, op 035-6711338.

Kijk hier voor meer informatie over de fenolijn.

Op de Zeeuwse en Zuidhollandse eilanden bestaan de oude kernen uit vroongronden. Zo ook op Goeree. Een vroon is een laag en zacht glooiend duingebied, eeuwenlang door boeren met vee beweid, tot in de 20e eeuw. Bijna 100 jaar geleden werden de Middel- en Oostduinen op Goeree waterwingebied. Door wateronttrekking, het wegvallen van de beweiding en instorting van de konijnenstand gingen de duinflora en -fauna sterk achteruit, met de jaren 90 als dieptepunt. Maar daarna kwam het herstel. Marten Annema werkt al 40 jaar bij waterwinbedrijf Evides. Zijn ervaringen als beheerder van het gebied, en de omslag naar het samengaan van natuur en waterwinning heeft hij als hoofdauteur beschreven in het boek ‘Het vroon ontrafeld, veertig jaar waterwinning en natuurbeheer in de Middel- en Oostduinen op Goeree". Uitgeverij Natuurmedia, ISBN 9789082433661

Op maandag 6 juli begonnen Pam Sikkink (23), Jette Kelholt (21) en Talisa Kiyiya (22), alle drie studenten aan de kunstacademie te Amsterdam aan een fietstcht. een fietstocht die de lijn volgt van het Normaal Amsterdams Pijl(NAP). een rit van rond de 600 kilomter die 9 provincies aandoet. Onderweg spreken ze met mensen over hun relatie tot water: zijn ze bang voor de stijgende zeespiegel of denken ze veilig te wonen? Je kunt hun reis nauwgezet volgen via hun website.

Maria Fennis beheert de moestuin bij Stadzigt ana het Naardermeer. Ze had al enige tijd  het gevoel dat het roer om moest. De grond was te droog, de gewassen kwamen niet optimaal tot hun recht, de tuin was niet gelukkig. Om te kijken hoe ze dat aan moest pakken vertrok ze naar Belgie voor een cursus: Ik ben net terug van een cursus in België: schijnbare chaos. En nu weet ze hoe ze haar moestuin weer gaat herstellen: door op een natuurlijkere manier te tuinieren, met kleinere bedjes, meer richting de permacultuur. Dat gaat tijd kosten maar uiteindelijk zal het zich allemaal herstellen, en met name de grond zal zich herstellen, dat is het belangrijkste, goede gezonde grond Volgens Maria zijn we veel te arrogant als we een moestuin hebben, je denkt ik ga dit even regelen maar uiteindelijk is het de tuin die je een lesje nederigheid leert en dankbaarheid. " Ik zie nu mijn tuin als mijn leermeester."