De Hondsbossche zeewering lijkt op het eerste gezicht een saaie dijk; een hinderlijke onderbreking van die mooie Hollandse duinen. Wie beter kijkt ziet een prachtige rotskust, waar - onder andere - enorme aantallen steenlopers hun voedsel vinden ...
Nelly van Brederode en Hans Roersma wonen al jaren aan de voet van de dijk. Zij bestuderen daar onder andere de steenlopers die in voor- en najaar langstrekken, op weg tussen de broedgebieden in Scandinavië en de overwinteringsgebieden in West-Afrika. Een ander deel blijft hier de hele winter, om in het voorjaar terug te keren naar de broedgebieden in oostelijk Canada. Nelly en Hans ontdekten dat de Hondsbossche zeewering met gemak voldoet aan de zogenoemde 1% norm.
Dat betekent dat op enig moment tenminste 1% van de West-Europese populatie in een bepaald gebied zit. Zo'n gebied heeft daarmee juridische bescherming. In het geval van de Hondsbossche zeewering heeft dat nogal wat consequenies voor de plannen die op dit moment worden gesmeed voor het 'klimaat-bestendig' maken van de dijk. Als de dijk en de strekdammen onder het zand zouden verdwijnen, zoals in één van de vier scenario's wordt voorzien, dan is het gedaan met de enorme rijkdom aan steltlopers rond de Hondsbossche.