Rode regenworm helpt boer én natuur

Door regenwormen te beschermen, helpt een boer niet alleen de vogels op zijn land, maar vooral ook zichzelf, zegt promovendus Jeroen Onrust. Hij promoveerde deze week aan de Universiteit van Groningen op zijn onderzoek naar wormen.

Binnen de ruim twintig soorten regenwormen die in onze bodem leven heb je grofweg twee groepen: de grijze, die leven van gronddeeltjes waar ze de bacteriën vanaf knabbelen, en de rode, die plantenresten en ander organisch materiaal de grond in slepen om het te verteren. Van die laatste groep is de regenworm die je meestal in je eigen tuin ziet, de Lumbricus terrestris, de bekendste.

Door zijn gegraaf en gesleep met plantenresten is de rode regenworm ook de meest waardevolle voor boeren. Hij maakt gangen, waardoor de grond luchtig wordt, en hij brengt veel organisch materiaal in de bodem, wat weer goed is voor de bodemvruchtbaarheid. Ook de vogels moeten het vooral hebben van de rode regenworm, omdat die beter bereikbaar is voor hun snavels.

Tegelijk is die rode regenworm ook de meest bedreigde, zo blijkt uit het onderzoek van Jeroen Onrust. Jarenlang reed hij 's nachts op een plat karretje over de weilanden, met een koplampje op om wormen te zoeken. "Ik moest eigenlijk een goudplevier nabootsen, want die jaagt ook vooral 's nachts op wormen. Alleen op deze manier kon ik betrouwbaar tellen hoeveel wormen er in een bepaald weiland leven."

De rode regenworm blijkt niet tegen drijfmest te kunnen. Drijfmest is een mengsel van vaste mest en vloeibare mest (gier). De grijze wormen kunnen wel tegen deze drijfmest, maar daar hebben boer noch vogel veel aan. "Door meer ruige mest te verspreiden over het land, kan een boer niet alleen de vogels helpen", zegt Onrust, "maar helpt 'ie ook zichzelf. Met ruige mest heeft een boer veel minder kunstmest nodig, omdat het dankzij de wormen veel beter in de grond wordt opgenomen."

In Vroege Vogels TV ging Milouska mee met Jeroen Onrust om te kijken wat voor wormen goudplevieren eten. Bekijk het fragment .