Remco Daalder: Superbioloog

Twintig jaar geleden studeerde ik af als bioloog. Vol verwachting zocht ik de personeelsadvertenties af, op zoek naar de baan waardoor ik geld en maatschappelijk aanzien zou verwerven.
Maar dat viel vies tegen. Baantjes voor biologen waren er niet. Nederland was volop in ontwikkeling, maar voor woningbouw, wegenaanleg of ingewikkelde waterstaatkundige werken had je geen biologen nodig. Zelfs bij de overheid zaten nauwelijks biologen. En de paar die er werkten hadden als taak het ongevraagd leveren van advies, dat vervolgens door de mensen die het voor het zeggen hadden onder besmuikt gegrinnik in de vuilnisbak werd gemikt.

Op feestjes hoefde je ook al niet aan te komen. Ons imago was belabberd. Biologen, dat waren mannen met baarden en vrouwen in slobbertruien die vegetarische mu-thee dronken en discussieerden over het treurige lot van de mensheid.  Op zijn best werd je vereenzelvigd met Midas Dekkers, die weliswaar het onverzorgde uiterlijk, het teveel aan gezichtshaar en de slobberkledij had van de typische bioloog, maar waar je tenminste nog mee kon lachen.

Maar nu! Twintig jaar later! Een aardverschuiving heeft plaatsgevonden! Elke overheidsinstantie, van het kleinste stadsdeeltje tot het grootste ministerie,  heeft huisbiologen in dienst die hoge posities bekleden. Hun woorden, minzaam geuit op vergaderingen waar iedereen aan hun lippen hangt, worden zorgvuldig genotuleerd en als oekazes meegegeven aan stedenbouwkundigen en wegenbouwers. Geen nieuwbouwproject komt er meer door zonder natuur, geen snelweg kan het doen zonder ringslangvriendelijke taludinrichting.

De oorzaak van onze statusverandering zijn de flora- en faunawet en de Europese natuurwetgeving.  Rugstreeppadden en zandhagedissen konden opeens bouwprojecten stilleggen. Diegenen die wat van deze dieren wisten werden goud waard. De biologen weten wat goed is voor de dieren, de biologen weten hoe je om moet gaan met vogelrichtlijngebieden, de biologen maken de dienst uit en de projectontwikkelaars nemen hun aanwijzingen knarsetandend op in hun plannen.

Ook op feestjes is de bioloog de held. Dat komt door de apocalyptische voorspellingen van Al Gore. Mensen denken dat iemand die veel van natuur weet ook wel veel van het milieu zal weten. Niets is minder waar, maar dat gaan wij ze  natuurlijk niet vertellen. Trots poseren wij als degenen die Nederland van de dreigende zeespiegelstijging zullen gaan redden. Van alle kanten wordt ons bier aangereikt.

En het kan nog beter. Afgelopen zaterdag bekeek ik in een speelgoedwinkel de doorzichtige dozen met Action Figures, plastic poppetjes van superhelden.  Ik zag de Hulk, ik zag Batman met een reeks exotische wapens, ik zag G-I-man met los meegeleverde vlammenwerpers en bazookas, klaar om de vijand te lijf te gaan. En daarnaast, geloof het of niet, zag ik een doos die Rainforest Expedition heette en waarin een levensechte bioloog als middelpunt fungeerde. Een stoere man met baard en rugzak, slechts gewapend met een verrekijker, met om hem heen zeldzame dieren in plastic die hij van de ondergang ging redden. De bioloog als collega van Batman en De Hulk! 

Als over tien jaar de dijken breken en het water binnenstroomt, als de mensen tot hun nek in het water staan en het einde nabij lijkt, dan zal er een stip aan de horizon verschijnen. Is het een vogel? Is het een vliegtuig? Is het Superman? NEEEE! Het is Superbioloog!

(c) Remco Daalder