Plantaardige kunst
• 11-06-2009
• leestijd 2 minuten
Jan Eric Visser onthult zondag een kunstwerk dat pas gaat groeien wanneer het buiten wordt gezet, in de regen en in de zon. Het is de bedoeling dat mossen, grassen en vetplanten op het beeld een plek gaan vinden. Visser biedt ze een bodem aan van gerecycled plastic. Het is gepatenteerd materiaal met de naam Aquadyne, in Engeland ontwikkeld voor drainage en als ondergrond voor groene daken. Het is poreus, waardoor planten goed kunnen wortelen. En het is materiaal dat helemaal past in het oeuvre van afvalkunstenaar Jan Eric Visser (1962), die al twintig jaar nooit ander materiaal gebruikt dan wat andere mensen in de vuilniszak gooien. Op zondag 14 juni presenteert hij officieel het allereerste levende en groeiende kunstwerk, in de RAM Foundation in Rotterdam aan de Blekerstraat 10, om 16.00 uur. Het is een wereldprimeur. Welke gemeente of welk bedrijf zal het eerste groeiende kunstwerk plaatsen?
Jan Eric Visser: “Het gerecycelde afvalplastic lijkt op noodles, maar in die slierten zitten wel volop microporien. In de gaatjes kunnen planten zich makkelijk wortelen. Ze vinden er houvast. En ze vinden er voedsel. In regenwater zit voeding en in de lucht. Maar misschien smeer ik er ook wel aarde in, of gooi ik er af en toe eens een handje voedingsstoffen overheen, brokjes van ECOstyle of zo. Dit eerste beeld zal vooral geschikt zijn voor sedum en mossen. En niet elke plek zal begroeien. De onderkanten blijven zwart.”
Visser staat in nauw contact met de makers van Aquadyne. Hij maakte dit kunstwerk zelfs in hun fabriek in Engeland. Visser: “Het beeld is ontstaan uit zwerfafval dat ik daar ter plekke vond, maar ook in de omgeving van Yorkshire National Park. Ik heb dat verzameld en daar een vorm aan gegeven. Takken, wieldoppen, een BBQ, zelfs een motorhelm. Form follows garbage. Daarna is de constructie bedekt met het nieuwe materiaal. Dat is echt schitterend spul. In Engeland kweken ze er al sla op, dat je gewoon kunt eten. Het is niet zomaar gerecylced plastic, er zit negen jaar wetenschappelijke research achter, onder andere uitgevoerd door Newcastle University.”
Gaat Visser definitief een nieuwe weg inslaan? “Ik denk nu alweer over een nieuw beeld na, waar nog wat meer soorten planten op kunnen overleven. Ik denk aan een opvang van regenwater, een zonnepaneeltje dat het water over het beeld pompt. Een zelfvoorzienend beeld, autarkie. Dan hoef ik me niet te beperken tot beplanting met sedum.”
Bron: P+PeoplePlanetProfit