Paardenkastanjes: Foto's en verhalen 2

Er zijn al veel reacties binnengekomen op onze oproep! Iedereen bedankt. Uit de laatste e-mailtje hebben we een aantal reacties geselecteerd en de foto’s op de site gezet. Deze inzendingen zijn vooral uitgekozen omdat er een persoonlijk verhaal meegestuurd was:

Als ik uit mijn raam kijk zie ik haar. Ze verleidt me met trossen witte bloemen in het voorjaar. Ze ruist en fluistert verre zomerse oorden in mijn oor.  's Nachts hoor ik bolsters door het bladerdek glijden en met een doffe klap op het dak van de schuur stuiteren. Als een jurk waar ze uitstapt liggen kastanjes in een circel rond haar stam.
Op het dak geklommen, loop ik over de 'killing fields' van krakende kastanjebotjes van vergane jaren. Een vroege mist trekt weg en toont het silhouet van mijn stad. Gaten in het blad als besprenkeld met zoutzuur. Je toont slechts groen op bruin en verdort voor je valt. Daar piepen drie glanzende kastanjes uit een roestbruine bolster in een bedje van zachtgroen mos, nog moe van de geboorte. Voorzichtig schuif ik mijn handen onder de bolster, til haar op en ruik de geboorte van de herfst...

De boom staat voor zijn grote eigenlijk in een te kleine tuin. Daarom zijn niet alle buurtgenoten erg blij met deze boom. HIj houdt veel lichte een uit een aantal tuinen. De meeste buurtgenoten vinden de boom echter een aantrekkingspunt voor allerlei vogels in de buurt: spreeuwen, houtduiven; tortelduiven, eksters; kouwtjes; vlaamse gaaien. Vorige voorjaar heeft er zelfs een tijdje een middelste bonte specht in gezeten, die zich af en toe tegoed deed aan een mierennest in mijn tuin. De boom ziet er nog gezond uit.

Deze paardenkastanje staat in onze voortuin. We hebben hem rond 1980 bij een kweker in Velden gekocht, op het dak ons toenmalige Renault-4-tje gebonden en naar huis vervoerd. We hebben juist dit exemplaar uitgekozen omdat hij al zo mooi vertakt was, waarschijnlijk omdat de top eruit was gebroken. Zoals je ziet is hij sindsdien goed gegroeid!

Zo'n 25 jaar geleden vond mijn oudste zoon (nu 30 jaar) in het bos een kastanje die aan het uitlopen was. We hebben hem in Zeist in onze tuin gestopt en het werd zowaar een begin van een boompje. Het stond toen verkeerd, te dicht bij struiken en zo, dus het ding is diverse keren verplaatst. Toen we 21 jaar geleden naar de kust verhuisden hebben we de kleine kastanjeboom meegenomen en hier weer in onze tuin gezet. De boom groeide maar heel langzaam en heeft nooit gebloeid. Hij bleek weer op een verkeerde plaats te staan; veel te dicht bij onze gevel en bij het voorraam van onze buren. Omdat een andere plek niet voorhanden was, heeft mijn man de boom bij de grond afgezaagd. De bedoeling was om later de wortels uit te graven. Dat is er nooit van gekomen. Nu hebben we een soort kastanjehakhout op de grens van onze voortuin en die van de buren...

Deze nog jonge boom, een tiental jaar oud schat ik. Daar kan eigenlijk geen verhaal bij, want ik denk dat de gemeente met de boom afwerkt. Afgelopen voorjaar waren de wortels van deze boom doorgedrongen in de afvoer van het riool, zodat de gemeentewerkers grote delen van het wortelstelsel hebben afgehakt. Er is vervolgens een nieuwe pvc buis als rioolleiding naar het riool gelegd. Maar de gemeentewerkers zeiden dat het eigenlijk beter was dat het boompje gerooid werd. Daarom denk ik dat er vroeg of laat bij problemen de boom moet wijken, wat ik zeer jammer zou vinden. Overlast bezorgd de boom verder in de buurt niet, want ik zorg dat al het blad geruimd word. Volgens mij vertoond deze boom nog geen sporen van de bloedingsziekte. Dit is dan eigenlijk het verhaal van ons boompje.