Op safari door de Nationale Parken_02_10_2009

Even voorbij De Efteling ligt in Brabant nog een avonturenpark: Nationaal Park de Loonse en Drunense Duinen . Een droge zandverstuiving, maar een landschap dat leeft.

10.000 jaar geleden is het ontstaan. In de laatste ijstijd was het koud en droog. In Brabant werd honderden jaren lang zand op een hoop geblazen vanuit het Maasdal met zijn rivierduinen.
Na de ijstijd werd het klimaat milder en raakte de Loonse en Drunense duinen begroeid. Voor mensen een goede plek om te wonen. Rondom vennen, moerassen en beken. Op de hoogte zat je droog en het bos leverde hout en wild.

Dat zand, dat vond men maar waardeloos. Maar daar komt verandering in als de natuurvorser Jac. P. Thijsse het gebied ontdekt.  In 1921 schrijft hij:

 ‘Het blijkt dat in Brabant een terrein ligt  dat op waarlijk grootsche wijze het verschijnsel van zandverstuiving te aanschouwen geeft... De uitgestrektheid alleen reeds maakt dit terrein tot een begeerenswaardig natuurmonument.’

Sinds 2002 is het een groot onderdeel van een Nationaal Park, ruim 3500 hectare groot, en een afwisseling van zandverstuivingen, naaldbos en een veengebied. De grootste zandwoestijn van West-Europa.