Onderzoekers laten stekelbaarzen los in kunstmatige rivier

De Universiteit Leiden gaat de invloed van licht en geluid testen op migrerende vissen in de zogenaamde MIGRADROME, een kunstmatige rivier van zeven meter lang. Verslaggever Jesper Buursink is aanwezig bij een eerste stromingstest met vijf stekelbaarzen.

Door uitgebreid onderzoek weten we steeds meer over de invloed van geluid in de Noordzee. Bijvoorbeeld over de overlast die het heien van windmolenparken kan veroorzaken voor vissen. Om het onderwaterleven te beschermen volgt hierop als het goed is beleid vanuit de overheid. Maar hoe het zit met de invloed van geluid of licht op (migrerende) vissen in zoet water is veel minder bekend. Wat is bijvoorbeeld de invloed van lantaarnpalen en kassen langs rivieren op de oriëntatie van vissen? Of de bouw van nieuwe woonwijken? En de toename van pleziervaart?

De laatste jaren loopt het aantal trekvissen wereldwijd maar ook in Nederland in hard tempo terug. Van paling tot zalm, veel soorten hebben het zwaar. Volgens hoogleraar gedragsecologie Hans Slabbekoorn is zelfs al vierentachtig procent van de zoetwaterfauna verdwenen. Naast verontreiniging zijn fysieke barrières als dammen en sluizen bekend als redenen, maar ook licht en geluid kunnen volgens Slabbekoorn hun weg versperren.

De komende jaren gaan onderzoekers de invloed van licht en geluid op zoetwaterfauna daarom testen in de MIGRADROME: een kunstmatige rivier van zeven meter lang. Biologen bootsen in die neprivier de natuurlijke omgeving van migrerende vissen na, maar de tunnel is daarnaast ook voorzien van speakers en lichtpanelen. Zo kunnen ze de invloed van licht en geluid op allerlei manieren testen. Ook kan de variatie in stroomsnelheid van stroomopwaarts tot stroomafwaarts nagebootst worden. De onderzoekers hopen dat de resultaten van de proef voor beleid kunnen zorgen dat de omstandigheden voor migrerende zoetwatervissen verbetert.