Onderzoek en herstel van vogeleiland Griend

Het afgelopen jaar is vogeleiland Griend flink op de schop genomen. Het doel: onderzoek, herstel en behoud van het eiland door de natuurlijke processen weer een kans te geven.

Een blikvanger in het onderzoek is een kunstrif, gemaakt van blokken biologisch afbreekbaar plastic. Door de honingraatstructuur van het afbreekbare plastic, gecombineerd met kilometers kokostouw die er doorheen zijn geweven, moeten mosseltjes in een beschermde omgeving kunnen opgroeien. Daardoor zouden er, wanneer het plastic over enkele jaren is afgebroken, weer stevige mosselbanken rond het eiland moeten komen te liggen. Die kunnen het eiland tegen de elementen beschermen. Tegelijk moeten ook andere dieren en planten van de kunstriffen kunnen profiteren. De komende jaren worden op gezette tijden alle denkbare metingen verricht rond het rif, om te zien of het ook werkt zoals bedacht.

Voor hun werk maken de onderzoekers gebruik van slimme instrumenten. Zo vangen ze garnaaltjes door ze met een monsterbak aan een lange hengel te 'verrassen'. 'Met een gewoon schepnetje zijn de meeste garnaaltjes allang vertrokken als jij eraan komt. Op deze manier krijgen we een écht representatief beeld van de hoeveelheid garnaaltjes op het wad', zegt studente Janne Nauta.

Het grote onderzoeksproject, waar de universiteiten van Groningen en Nijmegen, het Texelse NIOZ, en ook Bureau Waardenburg en opdrachtgever Natuurmonumenten aan meewerken, is een initiatief van ecoloog professor Han Olff. Hij is nu al opgetogen over het herstel van het eiland. Olff: 'Waar zandzuigers en graafmachines vorig jaar grote hoeveelheden kaal zand hebben gestort beginnen nu alweer duintjes te groeien. Ook de 'schelpenruggen' die langs de randen van het eiland zijn gestort zijn het afgelopen broedseizoen gebruikt door broedende sterns. 

Eén van de doelen van het herstelproject is om ook het zeegras weer terug te krijgen in de Waddenzee. Vele duizenden zaadjes zijn inmiddels geplant met diverse alternatieve methoden. Van de bulk wordt tot nu toe niets meer terug gezien. De verrassing was dan ook groot toen onderzoekscoördinator Laura Govers in de waterlijn een paar polletjes groot zeegras aantrof. 'Dit staat verder nergens op het wad, dus deze polletjes kunnen alleen maar van ons experiment afkomstig zijn. Ze hebben zelf ook al zaad gezet, dus ik hoop dat dit zeegras écht zal aanslaan!

Griend is met recht een vogeleiland. Vele duizenden drieteenstrandloper, kanoeten en andere wadvogels maken van het gebied gebruik als rust- en eetplaats. Op onderstaande foto telt onderzoeker Martijn van der Meij een 'hvp' (hoogwatervluchtplaats) vol drieteenstrandloper, steenlopers en andere wadvogels.

Meer informatie over het project staat op deze website van het project