Olifantenblog: positieve kant van CITES

Voordat ik de komende dagen misschien wel mijn gal over uw scherm doe vloeien vanwege een mislukte poging tot het beschermen van een soort, geef ik u nu nog even een mooi voorbeeld hoe CITES wel goed kan werken. Want CITES gaat echt niet om het alleen maar verbieden van handel. Ik kan niet genoeg benadrukken dat het gaat om het reguleren van handel om een bedreigde soort te behouden. Sommige plant- en diersoorten leveren namelijk grote economische winsten voor bepaalde landen en dus de mensen in dat land.
 
Siamese krokodil
De Siamese krokodil was in het wild bìjna uitgestorven. Er waren er misschien nog honderd. Bijna uitgeroeid vanwege, jawel, de handel. Voor zijn huid. Nu de handel gereguleerd is, leven er meer dan 700.000 in krododil-fokkerijen, en is de wilde populatie stabiel. Met de fokkerijen en handel wordt veel inkomen gegenereerd, en wordt de druk op de wilde populaties weggenomen. Men is het erover eens dat deze soort wel eens gered zou kunnen zijn door het reguleren (en dus toestaan) van het fokken en handelen in deze soort. Dat je het moreel verwerpelijk vindt om een dier te doden om er een tasje van te maken staat hier echt los van.

Orchideeën
Een ander voorbeeld is de regulering van handel in orchideeën. Voor de eerste voorraad moeten wilde exemplaren verzameld worden. Deze worden gebruikt om te stekken, waarna het big business wordt. De handelaren zien het belang in van de wilde populaties. Soms niet natuurlijk, maar soms echt ook wel. Controle door CITES zorgt voor bescherming van de wild populatie.

Realiteit
Deze andere kant van CITES zie je in de stands-hal, waar iedereen zijn promotie-stand heeft. Orchideeënkwekers, viskwekers en een krokodillenleren-modezaak hebben ook een stand. Nota bene naast de lokale Staatsbosbeheer en de natuurbeschermingsorganisaties die delegaties lokken met gratis bier elke dag om 6 uur. Dat dit kan vind ik goed, want het geeft een goed voorbeeld van de realiteit en mogelijkheden van CITES.