Ministers en hoge regeringsvertegenwoordigers van de vijf Arctische landen hebben op de IJsbeertop in Moskou een verklaring ondertekend om de ijsbeer beter te beschermen tegen het snelle smelten van de Noordpool. De landen beloven onder meer beschermde gebieden voor de ijsbeer aan te wijzen en regels te maken die ervoor zorgen dat de dieren niet worden verstoord door de economische ontwikkelingen. In 2015 willen zij een concreet actieplan gereed hebben.
De IJsbeertop wordt gehouden naar aanleiding van het 40-jarige bestaan van het ijsberenverdrag dat de excessieve jacht op ijsberen streng reguleert en succesvol heeft teruggedrongen. Tegenwoordig wordt het voortbestaan van de ijsbeer echter bedreigd door de opwarming van de Noordpool, waardoor het zeeijs in hoog tempo verdwijnt. IJsberen zijn afhankelijk van zeeijs voor de jacht op voornamelijk zeehonden. Het Wereld Natuur Fonds (WNF), dat de topbijeenkomst ondersteunt, overhandigde tienduizenden handtekeningen aan de regeringsvertegenwoordigers van Canada, Denemarken, Noorwegen en de Verenigde Staten met de oproep zich in te zetten voor de toekomst van de ijsbeer.
,,De toezeggingen van de Arctische landen zijn bemoedigend’’, aldus Gert Polet, Noordpooldeskundige bij het WNF. ,,Die juichen we toe, maar we zijn er nog lang niet. Het WNF roept de landen op hun inzet voor de bescherming van de ijsbeer te verdubbelen. De afgelopen veertig jaar hebben zij met succes de jacht aan banden gelegd. De komende veertig jaar zijn cruciaal om de ijsbeer maximaal te beschermen tegen het smelten van zeeijs. We hebben nu nog tijd om de juiste maatregelen te nemen, zodat de ijsbeer de rust en ruimte krijgt om een warmere periode te kunnen overleven.’’
Het WNF zal nauwgezet bijhouden of de Arctische landen zich houden aan hun toezeggingen. Het wil daarvoor hun inspanningen en maatregelen de komende jaren geregeld in kaart brengen en de landen een rapportcijfer geven. Het WNF zal daarnaast, ook in samenwerking met Arctische landen, zich blijven inzetten voor bescherming van de ijsbeer door populaties in kaart te brengen, belangrijke leefgebieden te identificeren en het toenemende aantal incidenten tussen mensen en ijsberen te voorkomen.