Onderzoekers van Naturalis hebben een nieuwe slakkensoort ontdekt. Het is een landslakje van 5 mm groot. Het weekdiertje werd ontdekt op de vulkaan de Quill op het eiland St. Eustatius, veelal Statia geneomd. Door studie van de weke delen en het DNA kon worden vastgesteld dat dit slakje bij de familie van de Glansslakken hoort, een groep waarvan ook in Nederland een aantal soorten leeft. De kenmerken van dit slakje bleken echter op geen enkele eerder beschreven soort van deze familie te passen, het had dus nog geen naam. Het slakje is daarom onlangs door Ton de Winter (Naturalis), Sylvia van Leeuwen (Stichting ANEMOON) en Ad Hovestadt van een wetenschappelijke naam voorzien, namelijk
Glyphyalus quillensis
.
Huisje van de nieuwe landslak (holotype), Naturalis Biodiversity Center
Leven op de kraterbodem
Het slakje leeft alleen op de kraterbodem en de beboste hoger gelegen hellingen van de (uitgedoofde) Quill vulkaan, een beschermd gebied met de meest ongerepte habitat van het eiland. Om die reden zou het een indicatorsoort voor habitatkwaliteit kunnen zijn. Ook omdat dit slakje tot nu toe alleen van Statia bekend is, verdient het leefgebied bescherming.
Bijzondere Nederlandse gemeente
Het Caribische eilandje St. Eustatius heeft sinds 2010 de status van bijzondere Nederlandse gemeente. Ondanks dat het al meer dan drie eeuwen deel van Nederland is geweest, en het een oppervlakte van slechts 21 vierkante kilometer heeft (maar de helft van Schiermonnikoog!), is nog onvoldoende bekend welke plant en diersoorten hier voorkomen.