Myrte blogt: Ogboni soep

Omdat we gisteren in Goi, de verlaten stad, bijna niemand zijn tegengekomen, denk ik dat alle 5000 vroegere inwoners ons vandaag zijn komen opzoeken. Vele nieuwsgierige mannen, lachende en zwaaiende vrouwen, en tientallen verlegen kindjes hebben we gezien en gesproken. Ieder met een eigen verhaal. Verhalen over ziekte, dood, tekorten aan
voedsel en zorg, verwondingen, onbruikbaar land. Verhalen over olie.

Later bezochten we een nabijgelegen dorp, waar de olie via pijpleidingen onder de grond loopt. Slecht onderhoud van deze leidingen heeft al vele lekkages veroorzaakt. Op 7 mei dit jaar is een groot lek ontstaan, waar de olie nog steeds uit vloeit. Dit is slechts één van de vele recente lekkages; onderweg reden we langs een nieuw lek dat vorige week is ontstaan. Shell was er ook, om een kijkje te nemen. Het mannetje van Shell kwam, zag… vertrok. En zo gaat het dus iedere keer.

Ik vroeg me steeds af of ik de effecten van olievervuiling echt zo kunnen zien. Bovenstaande foto is het bewijs dat ik heb gevonden.

Niet alleen de grond die zwart ziet van de olie is direct zichtbaar bewijs, ook bij de mensen zijn de gevolgen van de vervuiling te zien. Een vrouw liet me de brandwonden in haar nek zien, die ze opliep van brandende olie. Ze vertelde ook over haar man en twee zonen, die van het zwaar vervuilde drinkwater ziek werden, en er uiteindelijk aan zijn overleden. Het begint met niet meer willen eten en drinken, en een week later ben je er waarschijnlijk niet meer. Best moeilijk om aan te horen wanneer iemand je dat vertelt met de tranen in haar ogen.

Gelukkig hebben de meeste mensen hier nog steeds hoop, en willen zij graag zorgen voor verandering. De “chief” van het dorp, Bari Era, nodigde ons uit om bij hem thuis een (tweede) lunch te nuttigen, samen met zo’n beetje het halve dorp, om te vieren dat wij proberen de situatie voor hen te veranderen.

Hmmm…en wat was me het een traktatie…nadat ik met pijn en moeite een vol glas suikerpalmwijn had opgedronken (met de geur van een naar ei riekend stiekem scheetje van je buurman in de bus) was daar de Ogboni soep. Dit heerlijke gerecht is een mengsel van slijmerige maagdenpalmslakken, restjes schelpen en nog meer ongedefinieerd slijmerig spul.

Aangezien we in Nigeria zijn om een documentaire te maken over olievervuiling voor de VARA, bezoeken we veel verschillende locaties voor de beste beelden. Morgen gaan we zelfs tot IN de olie. Nou ja, vooruit, in een boot, maar dan nog zal het erg indrukwekkend zijn om te zien. Nu al benieuwd naar wat voor stunts onze cameraman zal uithalen om de beste beelden te kunnen schieten!