Moeten we toch starten met CO2-opslag?

Het is één van de belangrijkste politieke vragen van dit moment: hoe gaan we de klimaatdoelen van Parijs halen? Volgens afspraak mag de gemiddelde temperatuur op aarde niet meer dan 2 graden Celcius stijgen.  Gaan we dat halen met louter investeringen in schone energie als wind en zon, en met energiebesparing? Of is er meer nodig? Volgens een groeiende groep bedrijven en wetenschappers kan je de Parijsdoelen alleen halen als je ook CO2 terug in de bodem stopt. Dit wordt kortweg CCS (Carbon Capture and Storage) genoemd.

In Vroege Vogels een gesprek met Emeritus-hoogleraar Natuurwetenschap en Samenleving Wim Turkenburg, die zich al tientallen jaren heeft verdiept in CO2-opslag:

Ooit stond CCS hoog op de Nederlandse politieke agenda. Sterker nog, er lagen plannen op tafel voor twee proefprojecten, bij Barendrecht en Ridderkerk. Na stevig protest van onder meer bewoners en milieuorganisaties verdween het onderwerp weer even in de ijskast.

Ook een nieuw proefproject bij de Rotterdamse Maasvlakte, genaamd ROAD, kwam de laatste jaren niet van de grond. Afgelopen week ging er voorlopig een streep door dat project toen energiemaatschappijen Engie en Uniper (afsplitsing van EON) zich terugtrokken. Is het daarmee gedaan met CCS in Nederland? Nee. Sterker nog, verschillende grote Nederlandse bedrijven dringen de laatste tijd juist aan op deze techniek. Zo komt er bij de Groningse Eemshaven een grote waterstofcentrale, waarbij de vrijgekomen CO2 ondergronds zal worden opgeslagen. Verder is het ministerie van Economische Zaken momenteel bezig om de toekomstige mogelijkheden van CCS in Nederland in kaart te brengen. En volgens het demissionaire kabinet is het opvangen en opslaan van CO2 een onmisbare ontwikkeling om de klimaatdoelen te halen.