Ministerie zet wilde gans weer op de menukaart

Trouw berichtte vorige week dat afgeschoten wilde ganzen wellicht op de menukaart verschijnen. Tenminste, als het aan het ministerie van LNV en de provincie Zuid-Holland ligt. Zij vroegen onderzoeksbureau CLM het idee te onderzoeken. CLM presenteert de resultaten van Project Ganzenbord eind volgende maand mét een proeverij.

Guldemond en zijn collega Henk Kloen opperden twee jaar geleden op de Podiumpagina van Trouw om afgeschoten ganzen te verwerken tot natuur- of streekproduct. Net als vleespakketten van wilde zwijnen, herten en moeflons uit nationaal park De Hoge Veluwe of het ’wilde’ rundvlees van de Schotse Hooglanders, die Staatsbosbeheer laat grazen in zijn natuurgebieden.

Ganzen zijn hèt succes van de natuurbescherming in Nederland, er zijn er nog nooit zoveel geweest”, zegt Guldemond. „Hun aantal is toegenomen van 100.000 in de jaren zestig van de vorige eeuw tot anderhalf miljoen nu. Dat komt omdat in veel Europese landen, net als in Nederland, de jacht is gesloten en omdat de hoogproductieve graslanden hier een tafeltje-dek-je zijn voor de winterganzen.”

In ruil voor schadevergoeding uit het Faunafonds – jaarlijks zo’n zes miljoen euro – laten boeren die overwinterende ganzen hun gang gaan in daarvoor aangewezen akkers en weilanden, de zogeheten foerageergebieden, samen 80.000 hectare land. Om in aanmerking te komen voor schadevergoeding moeten ze de ganzen wel verjagen uit omliggend gebied, soms door er een paar af te schieten.

Faunabescherming Nederland vindt het een belachelijk plan. "Wilde ganzen zijn volgens de Flora- en faunawet beschermde vogels. Dat vinden sommige mensen helemaal niet prettig, want die willen er graag op jagen. Daarom verzinnen ze het ene 'argument' na het andere, zoals dat het zou gaan om ontsnapte tamme ganzen, wordt er een vreemd onderscheid gemaakt tussen ganzen die in Nederland overwinteren en de dieren die hier in de zomer broeden, wordt de aanwijzing van gedoogterreinen waar ganzen met rust worden gelaten (bewust?) getraineerd, gebeurt hetzelfde om ganzenschade op andere manieren tegen te gaan (verjagen van de dieren). In die situatie van voor de Flora- en faunawet waren er duidelijke restricties (jachttijden) aan het schieten van de ganzen. Nu niet meer, en worden de vogels voortdurend opgeschrikt."

Verder vindt de Faunabescherming dat het propageren van het eten van vlees van wilde dieren vaak er op neer komt dat men dan ook de opbrengsten zo hoog mogelijk wil maken (vergelijk met het beheer van bijv. de reeënpopulaties in grote delen van Nederland), wat strijdig is met het oogmerk van schadebestrijding en wat uiteindelijk alleen maar meer dierenleed onder de ganzen veroorzaakt. "Laat de dieren met rust, zorg dat er meer en betere gedooggebieden komen, laat de boeren slimmere maatregelen verzinnen om de ganzen van hun meest waardevolle terreinen af te houden. Laten ze daar eens onderzoek naar doen!"

Bron: Faunabescherming