Mevrouw Brands: Jacob(ina)

Jacob, zo doopte ik de kruisspin die voor mijn raam kwam wonen. Hij had zijn web gespannen tussen de klimroos, het raam en de berberis.

Hij was een kleine spin toen hij, alweer maanden geleden, zijn plaats innam. Vanaf dat moment kon ik mijn raam niet meer zemen, niet dat ik bang was voor Jacob, maar omdat ik zijn weg niet stuk wilde maken. O, ik weet het, ik ben een raar mens!

Uren kon Jacob rustig in zijn web zitten. Soms liet hij zich opeens heel snel in de berberis zakken om even later weer naar boven te komen. Had hij een vijand gezien?
Als er een vliegje in het weg vloog, snelde Jacob ernaar toe en name het vliegje mee naar het midden van het web om het daar gelijk te verorberen.

Op een keer was er een klein blaadje in het web gewaaid. Jacob snel ernaar toe, nam het blaadje mee naar het midden van het web en tastte het helemaal af. Het blaadje werd helemaal rondgedraaid en toen bleek dat het niets eetbaars was, liet hij het keurig naast het web vallen. Het blaadje bleef aan zijn poot hangen en ik zweer het: hij schudde net zolang met z'n poot tot het blaadje viel!

Af en toe was hij vreselijk druk, dan moest het web gerepareerd worden omdat regen of wind het stuk gemaakt had. En ik zag Jacob groeien en groeien tot een grote dikke vette prachtige kruisspin, met een mooi getekend wit kruis op zijn rug. Maar waarschijnlijk was Jacob een Jacobina. Want vrouwtjesspinnen worden groter dan mannetjesspinnen. En Jacob werd wel erg groot. Vanaf dat moment werd het dus Jacobina.

Ze heeft voor mijn raam gebivakkeerd van ongeveer juli tot eind oktober. Toen was ze verdwenen. Gewoon doodgegaan of opgegeten? Ik heb van haar genoten en mis haar dikke lijf op ooghoogte voor het raam. Maar nu kan ik het raam zemen, wat hard nodig was en waarschijnlijk zitten er, ergens aan het huis, volgend jaar, honderden kleine speldenknop grote kruisspinnetjes en kan alles weer overnieuw beginnen als er een Jacob besluit voor mijn raam te gaan wonen. En weet u als je het zo bekijkt dan zijn ze ook niet eng.