Mereldagboek - Snacken uit de compostbak

Mereldagboek – Nest nr. 5?! En: buurvrouw Baps!

Lex verzamelt voer: een duidelijke aanwijzing dat er jongen zijn. Ik stop daarom een tijdje met het geven van rozijnen. Ik zet in plaats daarvan een bak met spul uit de composthoop voor ze neer. Die zit vol met wormen en pissebedden. Lex schoffelt de boel lekker om. Maar gisteren merkte ik dat er iets niet klopt. Lex en Luca zaten allebei op de rand van de schuur in de zon, veren wijd, bek op een kier, te niksen. ’s Avonds heb ik bij de buren het nest opgezocht. Het is leeggeroofd. Het zal wel weer een van deze drie kandidaten zijn geweest: kat, ekster of gaai.
Vanochtend zie ik Luca met varenblad in haar bek in de haagbeuk verdwijnen. Ze kan nog niet kiezen waar ze haar vijfde nest zal maken, want ook naar de klimopstruik brengt ze takjes en afgestorven blad van de krokussen.
Ik kom er achter dat de merel die steeds binnenkomt en in de keuken en huiskamer op de vloer schijt, niet Lex is en ook niet Luca, maar een oude bekende: Baps!
Eind januari is haar man Bert doodgegaan. Daarna heeft ze in haar eentje onze tuin drie weken lang verdedigd, maar uiteindelijk heb ik haar toch uit het oog verloren en hebben Lex en Luca de tuin ingepikt.
Blijkbaar heeft ze de buurman weten te strikken. Nu de nieuwe grenzen van de territoria goed vastliggen, komt ze weer geregeld langs. Maar nu moet ze dat stiekem doen, ze lokt me met een bedelroepje. Ze durft me makkelijk tot op minder dan een halve meter te benaderen. We kennen elkaar tenslotte al ruim zes jaar! Lex verjaagt haar meestal als hij haar ontdekt, maar hij doet dat op een weinig overtuigende, nauwelijks agressieve manier, alsof hij respect heeft voor ‘grand old lady’ Baps.

Hay Wijnhoven, 20 juni ’10