Mathilde van Wamelen: Broodje haring?

Het is half acht ’s ochtends en ik zit er nog naturel bij: zo uit het nest gevallen met mijn bord op schoot op de bank voor het journaal. Een bloedende walvis die uit zee gehaald wordt, na de beelden van een zwerver die in elkaar getrapt wordt zodat ze de beelden op Youtube kunnen zetten, wat in mijn herinnering weer bovenop de beelden kwam van de vorige week om dezelfde reden systematisch mishandelde autistische jongen en een Joran v.d.S die munt wil slaan uit een gruwelijk drama, gaf gewoon de doorslag; ik had het helemaal gehad met dit landje. Wat hebben we in vredesnaam gewrocht van ons nageslacht. Een stelletje mediageile pubers, die alles doen om hun kop in een vierkant kader met wereldbereik te krijgen omdat ze het idee hebben slechts dán iemand te zijn….

Wat die walvis betreft, dat valt Nederland nu weer niet te verwijten maar Japan, wat ons niet vrij pleit omdat wij ook een Willem Barentz kennen, maar wij hebben intussen in dat opzicht althans het licht gezien. Hoewel, het blijft een beetje hypocriet om bloedende walvissen erger te vinden dan een in een legbatterij mishandelde kip. En als ik een lekker harinkje zit te verorberen hoor ik ook te denken: ik eet nu gewoon 1 leven als extraatje voor de lunch; wat is het verschil met een walvis waar velen van kunnen eten?!

Er is geen objectief waardeverschil tussen een haring, een kwartel en een varken. De subjectieve waarde wordt slechts bepaald door de aantallen waarin ze voorkomen en het uiterlijk, maar dat is maar een rare parameter natuurlijk als het om moord gaat. Je zegt ook niet: och, er zijn zoveel Chinezen dus het maakt niet uit of we er een ti-pan gerecht van maken; een inwoner van Monaco, da's pas erg! Zijn er minder van en het economisch belang van zo iemand is ook nog eens groter waarschijnlijk....
Dubieus uitgangspunt dus.  

Wist u trouwens dat een walvis 60 liter sperma produceert in one go; kunnen best in hun eigen nageslacht voorzien dus zou je zeggen, maar ook dát is geen argument voor moord.

Het is heerlijk weer vandaag en ik sta voor de keuze: zal ik in de tuin gaan werken, of gewoon in de auto stappen en richting kust gaan. Naar Scheveningen of zo, kan ik meteen even langs de visafslag om tot bezinning te komen voor ik me weer vergrijp aan een haring.