Maarten ’t Hart: Kredietcrisis_14_08_2009

Laat ik voorop stellen dat ik met iedereen te doen heb die vanwege de kredietcrisis zijn baan is kwijtgeraakt. Wel wil ik er meteen bij zeggen: in 1987 ben ik als bioloog wegbezuinigd aan de Leidse Universiteit. Hoeveel hartzeer ik daar toen ook over had, toch bleek het een weldaad. Wat verrukkelijk om je eigen baas te zijn! Maar goed, werkeloos is bar en boos. Desalniettemin is die kredietcrisis voor het milieu pure winst: minder vliegtuigen, minder kerosine verbruik, eindelijk nachten waarin er godlof geen enkel vliegtuig meer overkomt. Je weet niet wat je meemaakt! Minder files op de wegen. Hergebruik van oud materiaal. Niet meteen nieuwe schoenen, maar de oude laten lappen. En, grootste verworvenheid van allemaal, volledige instorting van de auto-industrie. O, wat zou ik dolgelukkig zijn als ik nog zou mogen meemaken dat deze ongelofelijke pestilentie, de auto, dit onhandige oneconomische vervoermiddel, geheel uit het straatbeeld zou verdwijnen. Stel je toch voor dat je weer die lege straten uit je jeugd zou zien, die straten waarin geen enkele auto geparkeerd stond. Allemaal weer op de fiets? Waarom niet? Vroeger was het, als je het openbaar vervoer gebruikte, altijd lastig om met trein, bus of taxi je bestemming te bereiken. Maar nu kun je op vrijwel elk station in Nederland een ov fiets krijgen en zorgeloos trap je in stad of dorp naar je bestemming, zonder enig file of parkeer leed. En als de treinen vertraagd zijn? Geen nood!Er rijden er zoveel dat je dan vaak een eerdere trein kunt nemen.

Een jaar geleden zei een bevriende belastingconsulent: rijke stinkerd, je moet je geld bij Icesave wegzetten. Daar krijg je 5,2 procent rente, meer dan twee keer zoveel als op een royaal rekening bij de Postbank.

Geld in IJsland zei ik? Nooit van mijn leven! Daar vangen ze, lak hebbend aan alle afspraken daaromtrent, doodgemoedereerd walvissen. Met zulk tuig wil ik niets te maken hebben.

Nee hoor, liever je geld in een oude sok dan op een bank die de bio-industrie sponsort of ondersteunt.

Ik zie één groot bezwaar van de kredietcrisis: mensen zullen geneigd zijn te beknibbelen en ze beknibbelen altijd het eerst op voedsel.

Dus de alternatieve sector, de biologisch-dynamische landbouw, de scharrelveeteelt, zal er onder leiden.

Denk er toch om lieve mensen! De aanschaf van kiloknallers bij de slager van de supermarkt, dat is Icesave gedrag. Op korte termijn spin je er misschien financieel garen bij. Maar op den duur trek je, of trekken we met ons allen, aan het kortste eind.

Aan de Oostvlietweg in Leiden, een prachtig stukje groen weiland, wil men nu een bedrijventerrein gaan aanleggen. Als de kredietcrisis op de vlakreep de aanleg daarvan nog verhindert steek ik de vlag uit!

Ik denk dat de kredietcrisis ons allen en het milieu in het bijzonder tot zegen zal strekken.