M. Meijers: Olympische Spelen klimaatneutraal?
• 03-09-2008
• leestijd 2 minuten
De Chinese overheid was zeer verheugd met het organiseren van de Olympische Spelen. Veel is er al over gezegd en gezwegen. Al vaak zijn de thema’s “mensenrechten” en “milieu” de revue gepasseerd. Veel woorden, maar weinig “daden”.
In een nieuw Nederlandstalig “ecologisch lifestyle-magazine” lees ik een interview met de rechtse gouverneur van Californië: Arnold Schwarzenegger. Sportman én invloedrijk politicus in de VS. Op de Georgetown University verklaarde hij onlangs: ”Klimaatpolitiek is net als bodybuilden. Je moet het sexy en aantrekkelijk maken, zodat iedereen wil meedoen”. Onwillekeurig moet ik terugdenken aan de ooit zo populaire milieuminister Ed Nijpels. Hij bewees in de jaren tachtig, dat een rechtse politieke overtuiging en “het milieu” prima samengaan. Een sympathieke man, met het (groene) hart op de juiste plaats.
Schwarzenegger liet het niet alleen bij woorden. Twee jaar geleden, eind augustus 2006, tekende hij een nieuwe wet, die Californische bedrijven verplicht, om de uitstoot van broeikasgassen tot 2020 met 25% te verlagen. De Californische gouverneur gelooft in een extra economische stimulans qua milieu-investeringen. De meest innoverende industrieën kunnen bepaalde milieutechnologieën verkopen aan concurrenten en zodoende winst genereren. Win-win-opties zát… Doe het dus zoals op de Olympische Spelen: maak er een wedstrijd van!
Er zijn nog vele bedrijfstakken, die een fikse investering of inspanning ten behoeve van het milieu moeten doen. Belangrijke thema’s zijn mobiliteit en landbouw versus het milieu. Bedrijfstakken moeten geprikkeld worden om zich duurzaam in te zetten voor een beter klimaat, schonere lucht, zuiverder water en minder vervuilde aarde en dito voedingsmiddelen. De oplossingen zullen liggen tussen “mensvriendelijker diervoer” en zonnecollectoren.
Ik denk aan premier Balkenende en zijn ongelukkig geformuleerde lofrede m.b.t. de “VOC-mentaliteit” en de “zesjescultuur”.
Uit ervaring weet ik, dat het bedrijfsleven moet worden uitgedaagd door de wetgeving. Want uit zichzelf zullen de meesten niets milieuvriendelijks doen. Maar… bondgenoten uit een onverwachte hoek zijn altijd welkom! En de gouden medaille is voor……???? In ieder geval niet voor de premier en zijn kabinet. Want zij hadden allang vérgaande wetswijzigingen kunnen doorvoeren op milieugebied. Een gemiste kans!
In Zuid-Limburg kijken we, ondanks de grote werkeloosheid die op de mijnsluiting volgde, naar de toekomst en onze buurlanden. De gemeente Heerlen ontwikkelde het “mijnwaterproject”. Op het grensoverschrijdende industrieterrein Avantis is men eveneens volop in de weer met “schone energie”: zonnepanelen. Schone industrie en werkgelegenheid gaan dus prima samen!
Duitsland en België zijn meestal nóg verder wat betreft milieuvriendelijke producten. In Duitsland worden méér én sneller windmolenparken aangelegd dan bij ons. Het principe van recycling was in de voormalige DDR al vroeg ingeburgerd. Het openbaar vervoer in België is goedkoper dan in Nederland. De LPG-installaties voor auto’s worden echter hier in Nederland vakkundiger en goedkoper geïnstalleerd, dan bij onze oosterburen. Maar… nu de rest nog!