Little Broeder - Wim van Klaveren

Het is eind april, en de televisieversie van Vroege Vogels gaat in zomerslaap. Dat dat gebeurt op een moment dat in de natuur steeds meer ontwaakt hebben we niet zelf bedacht. Daar liggen allerlei ingewikkelde vergadermomenten, netcoördinatoren en uitzendschema’s aan ten grondslag. Zaken waarop de redactie van Vroege Vogels geen invloed heeft, en waarmee kijkers niets te maken hebben (hoewel ze er wel de gevolgen van ondervinden). Vroege Vogels komt gelukkig weer terug, vanaf 8 september. Letterlijk aan de vooravond van de Dag van de Duurzaamheid, 09-09-’09. Dat past dan wel weer mooi.

In 2007 begonnen we met Vroege Vogels op de televisie. Een logische spin off van onze grote zus, Vroege Vogels op de radio. Wie is er niet mee wakker geworden? Inmiddels al meer dan 30 jaar oud, en echt een (natuur-)monument. En voor ons, de in alle opzichten groene Vroege Vogels-televisiemakers, natuurlijk heel erg fijn om ervaring, deskundigheid en een enorm netwerk in de buurt te hebben. Hoewel de impact van televisie meestal wat groter is dan die van radio, moet ik de eerste persoon nog tegenkomen die niet weet dat Vroege Vogels een van de langstlopende en bestbeluisterde radioprogramma’s van Nederland is.
“Oh, is het dan ook op televisie?” Dat is nog steeds de meest gehoorde reactie wanneer wij ons ergens vervoegen met een vraag om informatie of met een cameraploeg.

Cameraploegen die overigens de afgelopen seizoenen vaak prachtige filmpjes wisten te maken over uiteenlopende onderwerpen. Soms uitgerust met speciale lenzen om hele kleine beestjes te kunnen opnemen, soms met een geluidsman die beladen is met apparatuur vanwege de extra geluidssporen die nodig zijn om het vogelgefluit nog mooier weer te kunnen geven. Soms met speciale camera’s en lampen om in het donker te kunnen filmen zonder de natuur te verstoren… Technisch en logistiek gezien is radio toch wel wat simpeler.

Afgezien daarvan is 30 jaar voorsprong niet gemakkelijk in te halen. Onlangs vroeg een geïnteresseerde voorbijganger, toen we ergens in de vrije natuur opnamen aan het maken waren, me het hemd van het lijf. Hij wilde alles weten over de camera, over de lenzen die we gebruikten, over de belichting en het reflectiescherm…
Na mijn breedvoerige uitleg vervolgde hij zijn weg met de woorden: “Dank u wel, heel boeiend allemaal. Ik ga zondag zeker luisteren”.

Wim van Klaveren