Lies Visschedijk: de ekster

Twee eksters zien brengt geluk. Eentje zien brengt ongeluk. Als een Engelse boer een ekster ziet dan spuugt hij in zijn hand op onheil af te weren. Als hij er drie ziet moet ‘ie drie keer spugen, als hij er vijf ziet, vijf keer. Bij het zien van zeven eksters is de ellende niet te overzien. Op het Engelse platteland wordt denk ik heel wat af gespuugd. Hoe vaak kom je daar niet zo’n groepje eksters tegen. Stel dat die arme boer op het land rijdt met zijn tractor en hij moet om vijftien keer te spugen de handen even van het stuur halen, dan kan hij mooi per ongeluk de plomp in rijden. Allemaal de schuld van de ekster.

Toen ik klein was zat een tamme ekster mij eens langdurig achterna. Niet omdat hij mij nu zo leuk vond, maar wel de gespen van mijn nieuwe laarzen. Eksters zijn nou eenmaal héél nieuwsgierig. Omdat het alleseters zijn, zijn ze de hele dag op zoek naar buitenkansjes en aanbiedingen. Ja, dan helpt het wel als je een beetje brutaal bent. Anders vind je nooit wat.

Ik snap niet hoe een ekster dat zwart-witte pak zo schoon kan houden. Als ik met een witte broek een uurtje door bos en hei loop dan zie ik eruit alsof ik de hele dag de daklozenkrant heb verkocht. Maar de ekster, die het straat schuimen heeft uitgevonden, ziet er elke dag uit alsof hij zojuist door de wasstraat is gegaan en een uur bij de schoonheidsspecialist heeft gezeten.

Ja, je hebt van die mensen die wat ze ook aantrekken, of hoeveel ze de avond tevoren ook hebben gezopen er altijd geweldig uitzien. Ze zijn charmant, geestig, hun haar zit ook altijd goed. Als ze toevallig bij je langskomen is het vaak rond etenstijd. Iedereen leent zijn geld op dvd’s; niemand krijgt er ooit één terug. Maar toch ben je altijd blij om ze te zien. Want ze maken het leven mooier. En ze hebben altijd een goed verhaal. Zo is het ook met de ekster.  Wat voor troep er ook om hem heen ligt. Hoe deprimerend het weer ook is. Hij ziet er altijd uit of hij net van een galapremière komt.

Een selecte groep eksters, zeg maar de Vereniging Eigen Huis, verdedigen het hele jaar door hun gebied en bezitten een stel nesten. Het echte nest, compleet met voordeur, vloer en een plafond, en een paar schijnnesten erom heen. Die nesten zijn ongelofelijk knap gebouwd. Ze zien eruit alsof ze bij de eerste de beste hoestbui onmiddellijk uit elkaar donderen, maar ze kunnen windkracht 10 makkelijk weerstaan.

In een verlaten eksternest zit nog wel eens torenvalk of een ransuil. Toch ook niet de minste. En er zijn ook eksters, en dit zijn de meesten, die hebben helemaal niks. Ja, een hoop gezelligheid. Grote groepen, soms wel twintig, dertig stuks trekken samen rond en slapen ook graag bij elkaar. Net als hun aartsvijanden, de kraaien en de kauwtjes. Die groepen die fungeren ook als huwelijksmarkt. En er wordt ook verteld waar er wat te halen valt. Een composthoop, een fijn grasveld, veel regenwormen, of een kinderboerderij met vol schapenpoep. En ja, in het broedseizoen ook wel eens een ei. Of een jong vogeltje. Niet leuk.

Een ekster die systematisch een merelnest leeghaalt is geen fijn plaatje. Kan hij nog zo’n mooi pak aanhebben. Veel vogelliefhebbers hebben daarom een hekel aan hem. En het komt ook vaak voor dat er een paar om zeep worden geholpen. Dat heeft geen enkele zin.

Het heeft geen enkele zin om eksters dood te maken, om zangvogels te beschermen. In de feestgroep staan zo twintig jongeren te popelen om als starter de woningmarkt te kunnen betreden en onmiddellijk worden de afvallers vervangen.

Als je voor voldoende beschutting in je tuin zorgt en de kat in de lente een beetje binnenhoudt, dan doe je meer voor de vogels in je tuin, dan wanneer je met je hagelgeweer dwars door een eksternest schiet. In de zomer, als de eksterjongen groot zijn, is de vraag naar eieren en jonge vogels veel kleiner. Die latere broedsels maken dus een goede kans.

Als een ekster trouwt dan is het voor het leven. Eerst lekker scharrelen in de grote groep. Dan rustig je partner uitkiezen. En daarna een heel integer en onverwoestbaar vogelhuwelijk. En er dan ook nog altijd goed uitzien. Wat een heerlijk leven…