Liefde voor koeien gaat door de maag

Koeien in een weiland staan voor mensen gelijk aan een pittoresk, rustgevend tafereel met een hoge aaibaarheidsfactor. Maar wellicht zien mensen zonder het te weten een stapel biefstukken in het gras staan. Volgens de mechanismen achter onze dierenliefde zouden we koeien wel eens simpelweg als prooidieren - en dus een lekker hapje - kunnen zien. De Wageningse wetenschapper Maarten Jacobs onderzoekt de emoties die dieren bij mensen losmaken. Dierenliefde is op verschillende manieren te verklaren. Sommige dieren wekken door hun uiterlijk en gedrag zorggevoelens op bij veel mensen. De aandoenlijke en zeldzame pandabeer is daarvan een voorbeeld.

Een makke koe vinden we vrijwel zeker lief, omdat we die onbewust als voedsel zien, aldus Jacobs van de Wageningen Universiteit.

Slangen en spinnen zien we daarentegen allerminst als lief of rustgevend. Mensen hebben echter geen aangeboren angst voor die beesten. We kijken de angst vaak al op zeer jonge leeftijd af van andere mensen, constateert Jacobs.

Volgens de onderzoeker gaan er zes verschillende mechanischen schuil achter de emoties die mensen ondervinden bij dieren. De mechanismen lopen uiteen van een aangeboren fascinaties voor alles dat op 'biologische' wijze beweegt tot de neiging om voedsel te zien in prooidieren.

De onderzoeksresulaten zijn zeer bruikbaar voor wildbeheerders en dierentuinen, meent Jacobs, die ook bekijkt waarom dierentuinen relatief weinig allochtone bezoekers trekken. Allochtonen kijken weer anders aan tegen dieren dan autochtone Nederlanders, aldus de onderzoeker.

Bron: ANP