Libellen in het antenneveld

Vlak langs de Hunze ligt het middelpunt van de grootste radiotelescoop ter wereld. De LOFAR telescoop staat op een terp in een nat moerasgebied. Naast een belangrijke plek voor de wetenschap, is dit ook een bijzondere locatie voor dieren en planten. Tussen de antennes groeit vleesetend blaasjeskruid en boven de natte gedeeltes scheren libellen op zoek naar hun prooi.

Het LOFAR-gebied is een samenwerking tussen de wetenschap en de natuur. Sterrenkundigen waren op zoek naar een groot gebied om een antennepark neer te zetten, en natuurliefhebbers hadden dit gebied op het oog vanwege het ijzerrijke kwelwater dat hier omhoog komt.

Door de hoger gelegen Hondsrug komt kwelwater omhoog in het lagergelegen LOFAR-gebied. Het kwelwater zit vol met ijzer, en daarom groeien er planten zoals holpijp en blaasjeskruid. Ook voor libellen is dit gebied ideaal. Er is voldoende schoon water waar de volwassenen hun eitjes in kunnen leggen en waar de libellenlarven kunnen opgroeien

Op kleine schaal zijn er verschillende leefgebiedjes te ontdekken in dit moeras. Dit is zien aan de hand van libellensoorten die op bepaalde plekken voorkomen. Je hebt bepaalde libellensoorten, zoals glassnijder en vroege glazenmaker, die voorkomen in de verlandingszone. Dit is de overgang van nat naar droog. Op een plekje iets verder zijn er kleine natte waterstukjes in het moeras, die in de zomer opdrogen. Dit is een typische plek waar heidelibellen hun eitjes leggen. De libellen weten dat er geen rovers zoals vissen in zwemmen omdat de plasjes weer opdrogen, en dat is weer beter voor de overleving van de jongen van de heidelibellen.