Leo van Mierlo: Keuzes

Een mens maakt de hele dag keuzes. Hij wordt hierbij geholpen door allerlei moderne apparatuur. Dat begint al bij het aflopen van de wekker: uit bed of nog vijf minuten blijven liggen. Als ik uit bed stap kijk ik uit het raam. Is het droog? Bij goed weer wordt het fietsen, anders ga ik met de auto naar het werk. Dus hond uit laten, of douchen en nette pak aan? De hond - een vondeling met enkele gebreken – moet altijd snel uitgelaten worden. Hij is te vroeg geboren en niet al zijn functies zijn goed ontwikkeld. Zo kan hij maar matig zijn plas of poep ophouden. Wie wakker is moet hem uitlaten. Een ijzeren wet in ons huis. Ondanks zijn tekortkomingen houden we van hem. We kunnen geen afstand van hem doen. Ga je met de fiets, vraagt mijn vrouw? Er komt vanmiddag storm en regen! We zien wel, roep ik eigenwijs. Je bent toch wel op tijd thuis?

’s-Middags is de wind aangezweld tot windkracht negen. Ze heeft gelijk gekregen. Natuurlijk heb ik tegenwind: 20 kilometer tegen de storm in trappen. Midden januari 2008, 17.00 uur de avondlucht heeft prachtige kleuren. Als ik in het Delfste Hout kom – halverwege de terugrit – staan in een plas vijf lepelaars te foerageren. De schemer is al ingevallen. Toch maak ik enkele foto’s.  Ze gaan onverstoorbaar door met het zoeken naar voedsel. Wat beweegt deze exotische dieren om het warme Senegal te verlaten en koers te zetten naar een vochtig en winderig Nederland?  Kunnen zij kiezen? Hebben ze hulpmiddelen? Ik rust uit en geniet van het vijftal. Zo vroeg heb ik ze niet eerder waargenomen. Waar vogels zijn is het leven verrukkelijk. Daar kan het gemopper van mijn vrouw, omdat ik te laat thuis ben niets aan veranderen.