Bij lente denk ik ook vaak aan de kleine dingetjes in de natuur. Zoals vele insecten die dan uit hun larve stadium kruipen en rupsen die een metamorfose ondergaan naar hun imago als vlinder. Maar vooral alle plantje die ontkiemen en de grond uit komen. Kortom echt iets voor de macro. Vandaag was het wat bewolkter weer, dit geeft vaak zachter licht en bij macro-opnamen is dat een behoorlijke pluspunt. Hoe meer je op je onderwerp zit hoe meer je je gaat storen aan opvallende reflecties. Dus zo ga ik er opuit met al een plekje in me hoofd.
Berken staan al een beetje in het blad en over de stenen ligt een mooi fris groen tapijt van mossen en korstmossen. Wanneer je er voorbij loopt zie je niet veel maar ga er maar eens bij zitten! Meerdere soorten mossen maar ook miniatuurplantjes die zich tussen de mossen nestelen.
Geen idee wat voor plantje het is, als iemand enig idee heeft hoor ik het graag!
Wanneer je je op zon klein stukje ecosysteem concentreert zie je ook steeds meer. Na een tijdje kwam deze aanwaggelen. Vrij stuntelig klimt hij over het mos, opzoek naar voedsel, ook bij deze is het me een raadsel wat het mag zijn. (mijn insecten en plantenboekjes pasten niet meer naast de fotospullen in het vliegtuig).
Met een heerlijk gebakken pizza in een originele pizzadoos onder de arm vetrekken we naar even verderop om van het uitzicht te genieten. We zitten aan de voet van de berg en aan het begin van de zee. Een prima plekje voor een pizza. Dit trekt ook enige buitenstaanders, een otter kijkt nieuwsgierig vanuit het water en een Amerikaanse nerts huppelt over de rotsen om een glimp op te vangen wat er allemaal op de pizza zit. We zitten aan een miniatuur riviertje van waarschijnlijk smeltwater van de berg. De dotterbloem vind het op die vochtige plaatsen al gauw lekker, en met uitzicht op de berg hadden ze toch op geen betere andere plek kunnen ontkiemen.
De avond is alweer zo prachtig (ook met bewolking) dus ik fiets gelijk nog even door naar de kust. Zonnestralen reiken door de bewolken nog net de zee.