Lars van Straaten: Mooi Haarlemmermeer

Wat is het toch met al die zonsopgangen? Waar ik ook ter wereld ben, ik moet en zal de zon boven een of ander tempeltje, monument of berg zien opkomen. Elke “excursie” naar de eerste zonnestraaltjes ben ik bij. Gizeh, Rinjani, Io, Acropolis, Chinese muur, kalkbergen van Yangshou... noem maar op en er is wel een enorme mooie zonsopgang die ik niet wil missen. Hoe vaak heb ik nu al niet in mijn vakantie de wekker om 4 uur in de ochtend gezet? Hoeveel suïcidale chauffeurs hebben me al  niet naar een oude hoop stenen geracet in hun oude aftandse busjes? Met als enige reden dat ik overal weer de eerste straaltjes licht wil aanschouwen omdat het zo mooi is. Ik moet toegeven, de zonsopgangen zijn inderdaad bijna altijd spectaculair mooi. Het feit dat er niet veel mensen zijn op dat god vergeten vroege tijdstip zal ook meehelpen.

Er bestaat een simpel recept voor de mooiste zonsopgang. Dat is: rustig weer, lichte bewolking (mijn favoriet zijn de schapenwolkjes) en een beetje smog. De lichte bewolking zorgt voor een mooi contrast met de blauwe hemel. En de smog is het subtiele  ingrediënt dat de zonsopgang net dat extra beetje drama geeft. Zonder kan ook, maar dan is het moeilijker om de juiste intense rode kleur te krijgen. Het resultaat is een schouwspel zo mooi dat je inderdaad toch elke keer weer, waar dan ook ter wereld, verleid wordt om die wekker te zetten tijdens je vakantie. Maar ik stop ermee, ik doe het niet meer, het is niet meer nodig.

Elke keer als ik bij een allang vergeten en onooglijk tempeltje zit ik te “oh-en” en “ah-en” alsof ik de zon voor het eerst mooi zie opkomen, denk ik aan de Haarlemmermeer. Hoe vaak geniet ik in de polder wel niet van een spectaculaire zonsopgang? Hoe vaak ben ik al niet blij geweest met de ochtendfile op de N207? Een mok koffie in mijn hand, een rustig muziekje op de achtergrond en een zonsopgang boven de polder waar de tranen van in je ogen springen. Een zon die langzaam boven de horizon omhoog kruipt, voorzichtig steeds intens roder wordende wolken tegen een felblauwe hemel en een dunne laag mist op het land om mij heen. Zo mooi!

Een zonsopgang die niet onder doet voor die boven het vreemde tempeltje in een ver land. En elk jaar word het maar mooier en mooier boven de polder.

Bij elk vliegtuig dat landt en zijn stukje smog boven de polder achterlaat, dank ik Schiphol voor al het moois dat ze de Haarlemmermeer brengt!