Laatste reddingsboei voor de grauwe kiekendief

De uitgestrekte tarwevelden rondom de Dollard zijn een van de laatste toevluchtsoorden van de grauwe kiekendief. In totaal zijn er zo’n 50 broedparen in Nederland, waarvan meer dan de helft zich in het uiterste noordoosten van Groningen bevindt. Maar hoelang nog?

De grauwe kiekendief keerde als broedvogel terug in Nederland tijdens de braaklegging in de jaren tachtig. Onder dwang van de EU werden landbouwpercelen uit productie genomen, omdat er sprake was van een graanoverschot. Een vervelende ontwikkeling voor boeren, maar een zege voor de grauwe kiekendief.

De percelen werden ruiger en er ontstond een overschot aan muizen. De grauwe kiekendief wist hiervan te profiteren en, met name in het noordoosten van Groningen, schoot het aantal broedparen omhoog. Maar de braaklegging is voorbij, de verruiging verdween grotendeels en hangt de toekomst van de zeldzame grauwe kiekendief in ons land weer aan een zijden draadje.

De van oorsprong Duitse bioloog Almut Schlaich van het Kenniscentrum Akkervogels – Grauwe Kiekendief zet zich al enige tijd in om de grauwe kiekendief in Groningen van de ondergang te redden. Gewapend met een rol gaas, betonijzeren pinnen en ringen gaat ze ieder broedseizoen op pad. Zonder al deze beschermingsmaatregelen is het binnen enkele gedaan met de broedende grauwe kiekendieven in ons land, zo wijzen de statistieken uit.

Menno gaat samen Almut op pad om polshoogte te nemen bij de melding van een mogelijk kiekendievennest en helpt bij het ringen van een spectaculair nest tussen de wintertarwe. Het levert unieke beelden op van een van de zeldzaamste roofvogels in ons land.