Kopenhagen dag 12 - dag 12?

COP15 is echt voorbij, alleen de kater rest, dus hoezo dag 12? Voor een echte nabeschouwing is het mogelijk nog te vroeg. Misschien, ja misschien (we blijven optimistisch) zeggen we over een paar jaar dat 'Kopenhagen' toch het begin was van iets moois. Dat in 2009 de wereldleiders weliswaar geen grote stappen hebben gezet, maar wel voor het eerst de noodzaak inzagen om de klimaatverandering echt aan te pakken.

Als ik nu terugblik herinner ik me vooral de laatste dagen, zeg donderdag-vrijdag-zaterdag. Dagen van chaos en teleurstelling. Die teleurstelling hebt u overal kunnen lezen en zien. Afgezien van de uitspraken van de Nederlandse ministers waren er nauwelijks positieve geluiden te horen. Verder was iedereen teneergeslagen, en dat zag er niet uit omdat we allemaal ook bleekjes en met enorme wallen onder de ogen Kopenhagen hebben verlaten.

De hectiek was enorm op het eind van CIOP15. De duizenden jourtnalisten en cameraploegen verdrongen zich voor glimpen van de wereldleiders. Als je in de centrale hal van Bella Center even ging zitten werd je steevasst opgeschrikt door collega's. 1 Journalist kwam rennend voorbij, je keek op en zag anderen aansluiten. Binnen een minuut rende er dan een stoet van veertig tot vierhonderd m,an achter elkaar aan. "Er is een accoord en de EU geeft een persconferentie!" hoorde je tijdens het rennen.

Dan perste de persmeute zich in een perszaal. We waren inmiddels aangegroeid tot een achthonderd man/vrouw. En in het zaaltje konden niet meer dan vierhonderd mensen. Dringen en schelden. Binnen weer drie kwartier wachten totdat een woordvoerder kwam melden dat het nog wel uren kon duren. Je druipt af en hoort later dat Obama voor een handjevol elders in het Center een persverklaring heeft afgelegd. Daar waren bijna uitsluitend Amerikaanse nieuwsstations bij aanwezig. Inmiddels ben ik er van overtuigd dat sommige geruchten bewust zijn verspreid om journalisten af te leiden.

Als laatste flipbijdrage een impressie van de laatste dag