Kopenhagen dag 10 - Accoord of geen accoord
• 19-12-2009
• leestijd 2 minuten
Was dit echt de gekste dag in mijn leven? Misschien wel, maar mogelijk ben ik veel andere gekke dagen vergeten. Maar het was zeker een heel bijzondere dag. Van half tien 's ochtends tot half vier 's nachts in het Bella Center. Het ene moment leek het op een ramp af te stevenen, het andere zagen we weer perspectief. De komst van Obama, de mooie toespraak van de president van Brazilia, het schorsen van de vergadering, het urenlang wachten. Zelfs rasoptimist en klimaatgezant van VROM, Hugo von Meijenfeldt gaf halverwege de dag de moed op. Dat was het moment dat minister Bert Koenders zelfs kwaad begon te worden omdat het maar niet wilde vlotten. In de plenairte zaal gebeurde van alles, maar eigenlijk ook niets. Het echte onderhandelen vond plaats in achterafzaaltjes waar bijzondere coalities werden gesmeed. Europa stond buiten spel toen de Verenigde Staten, Brazilia, Zuid0-Afrika, China en India elkaar vonden. De meest biojzondere coalitie ooit. Het is half vijf in de ochtend van de volgende dag als ik dit schrijf. Doodmoe vertrokken uit het vergadergewoel. In de metro op weg naar hartje Kopenhagen zit ik tegenover D66 Tweede Kamerlid Boris van der Ham. Die redde het ook niet meer ("Toen ook de batterijen van mijn mobiele telefoon op waren en ik niet meer kon bellen en twitteren gaf ik het op."). Het accoord waar de Nederlandse delegatie met Balkenende, Cramer en Koenders op een persconferentie om 02.00 uur nog redelijk tevreden over waren, ligt onder vuur. In de grote vergaderzaal heeft het arme Tuvalu als eerste 'nee' gezegd, maar ook andere landen zoals Bolivia, Cuba en Nicargaua hebben grote bezwaren. Daarmee komt het accoord erg onder vuur. Boris van der Ham vermoedt dat er de nodige schorsingen zullen komen. Als ik zit te schrijven en via de website van COP15 de vergaderzaal in kan kijken zie ik dat hij gelijk heeft. Volgens de D66 parlementarier gaat het nog lang duren - hij denkt dat het wel zaterdagmiddag zal worden. Dus weten we nog steeds niet of er echt een slap accoord van Kopenhagen komt. Op weg naar bed kom ik wel overal in Kopenhagen reclame-uitingen, kunst en actiemateriaal tegen dat gaat over klimaatverandering. Het is zoveel dat de -toch ook volop aanwezige- kerstversiering erbij in het niet valt.