'Kontje' voor mosselbank

Griend is een prachtig onbewoond Waddeneiland tussen Harlingen en Terschelling. Maar als het aan Moeder Natuur ligt zou het eiland binnen een tiental jaren helemaal in de golven verdwijnen. Natuurmonumenten heeft afgelopen zomer uitgebreide herstelwerkzaamheden verricht. Zo is er een massa zand voor de westkant van het eilandje in de Waddenzee gelegd. Wind en stroming moeten dat zand in de loop van de tijd op zijn plek leggen, zodat het eiland weer wat 'robuuster wordt'.

Idealiter zou het eiland door de natuur zelf beschermd moeten worden. Bijvoorbeeld zeegrasvelden en mosselbanken zouden de schadelijke effecten van stroming en wind kunnen dempen. Maar zeegras is er niet meer, en mosselbanken ook al bijna niet meer. In samenwerking met de universiteiten van Nijmegen en Groningen, met het NIOZ op Texel en met ingenieursbureau Waardenburg, probeert Natuurmonumenten nu de natuur een handje te helpen om de mosselbanken en zeegrasvelden weer terug te krijgen. Door middel van een biologisch afbreekbaar 'kunstrif', moeten mosselbanken zoveel voet aan de grond krijgen, dat ze vervolgens zichzelf in stand kunnen houden. In de luwte van die mosselbanken zou dan ook weer zeegras kunnen groeien.

'We hebben heel lang geëxperimenteerd met allerlei oplossingen om jonge mosseltjes en jonge zeegrasplantjes te beschermen', vertelt onderzoeker Tjisse van der Heiden van de Radboud Universiteit in Nijmegen.'Daar is uiteindelijk een ontwerp uitgekomen van een soort fijnmazige kratten van biologisch afbreekbaar aardappelzetmeel. In het voorjaar kunnen de mossellarven daar vaste grond onder de voeten krijgen zonder dat ze meteen worden opgeruimd door garnalen of krabben. Als een mosselbank eenmaal over een bepaalde kritische massa heen is, hopen we dat het systeem zichzelf in stand kan houden.'