Kleurrijke, opvliegende watervogels

Afgelopen twee weken zijn er veel foto's ingestuurd van watervogels. Deze fotoserie gaat over opvliegende vogels die bij het water leven, waarbij de mooie kleuren van de vleugels te zien zijn. Voor de vogels is kleur belangrijk. Kleur kan dienen als camouflage of als signaal naar soortgenoten. Vaak zijn het de mannetjes met felle kleuren, om de vrouwtjes te verleiden. De vrouwtjes hebben vaker kleuren die dienen als camouflage. Bij de meeste vogelsoorten worden kleurpigmenten aangemaakt in de huid van het dier. Pigmenten, zoals melanine en carotenoïde, maken dat de vogel een bepaalde kleur krijgt. 

De wilde eend is de bekendste watervogel in Nederland. Vooral het mannetje heeft felle kleuren. Het vrouwtje heeft meer bruin gekleurde veren, die staat ook op deze foto. Het felgekleurde blauwe vlak op de veren is kenmerkend voor de wilde eend, zowel het mannetje als het vrouwtje. Ze noemen zo'n vlak ook wel een 'spiegel'. Het vrouwtje legt zo'n acht groenachtige eieren per jaar. De wilde eenden kunnen een spanwijdte hebben van wel meer dan 90 cm.

Het gaat niet goed met de wilde eenden populatie in Nederland. Hierom riepen SOVON en de Vogelbescherming het jaar 2020 uit als 'het Jaar van de Wilde Eend'. De campagne werd gehouden terwijl er ook nieuwe broedkorven voor de wilde eend werden geplaatst.

De krakeend is een eenden soort de nauw verwant is aan de wilde eend. De spanwijdte van de krakeend is 85 tot 95 cm. Ze leggen per nest acht tot twaalf eieren.

Op de foto is een koppeltje krakeenden te zien, een mannetje en een vrouwtje. De mannetjes hebben een bruine kop met een zwart achterlijf. Het lijf is verder grijs met een fijne tekening. "De zeer fijne en getailleerde tekening in het verenkleed is goed te zien bij vergroting", schrijft de fotograaf er zelf bij. De vrouwtjes zijn bruin met een witte spiegel en een witte buik. 

De wintertaling is misschien wel de meest opvallende eend in dit rijtje. De watervogel is heel erg klein, de kleinste eenden soort in Europa. De eend is ongeveer 35 cm groot. De vogels leggen acht tot elf lichtgele tot lichtgroene eieren.

Het mannetje is het kleurrijkst, deze staat ook op de foto. Met zijn roodbruine kop en donkergroene vlek bij het oog is het dier makkelijk te onderscheiden. Over het lichaam loopt ook een horizontale, witte streep. De spiegel van het dier is donkergroen, wat ook weer heel goed terug te zien is op de foto. Het vrouwtje heeft een veel minder opvallende kop, een bruine kop. Ze heeft echter ook de groene spiegel en de horizontale, witte streep zit ook op haar lichaam. 

Een slobeend heeft een beetje een aparte snavel. De snavel is namelijk in de vorm van een spatel, zodat het dier makkelijker kroos kan eten. Deze snavel is dan ook zeer kenmerkend voor het dier. De spanwijdte van deze watervogel is 70 tot 85 cm.

De mannelijke slobeenden hebben een groene kop, een witte borst en een roodbruine buik. Op de foto is een mannelijke slobeend te zien. De vrouwelijke slobeend is bruin van kleur. Ook deze eendensoort lijkt op de wilde eend, alleen heeft de groene spiegel bij de slobeend geen witte rand. 

Deze foto is geen foto van een eend die vliegt, maar wel een hele leuke soort om nog aan deze serie toe te voegen. Pijlstaarten zijn ook opvallende watervogels. Ze hebben een lange en spitse staart. De pijlstaarten hebben een spanwijdte van 80 tot 95 cm en ze leggen zes tot twaalf eieren per nest. 

Mannetjes hebben een donkerbruine kop en een witte buik en hals. Het wit van de hals loopt door in een streep tot achter het oor van het dier. Vrouwtjes lijken meer op wilde eenden, ze hebben een egaal lichtbruine kop. Op deze foto staan twee mannetjes. 

Bron: vogelbescherming