Joep van Deudekom: Zuurpruimen

Ik voel mij vereerd om hier bij Vroege Vogels een column te mogen doen. Dit is namelijk de plek waar de mensen met het groene hart op de juiste plek naar luisteren. Hier vinden we de ecologisch verantwoordelijken, die met de trein reizen, in windenergie investeren en sparen bij de Triodos-bank. U koopt geen in Vietnam gemaakte Nike-kleding, u bent vegetarisch, kent de lijst met verantwoorde vissen uit uw hoofd, scheidt uw afval en bent lid van de Vereniging Natuurmonumenten.

Als u zich hier enigszins in herkent, is de kans groot dat u daarnaast ook een vrij vervelend mens bent. Mijn persoonlijke indruk van de ecologisch verantwoorde medemens is namelijk niet heel erg positief. Het zijn vaak van die zuurpruimen, betweters, in ieder geval geen levensgenieters. Dat gevoel heb ik al jaren, maar ja, je durft het nooit te zeggen, want de ecologisch verantwoorde medemens is zo enorm ecologisch verantwoord en zadelt je alleen al door zijn of haar aanwezigheid op met een schuldgevoel. Maar mijn gevoel over u blijkt helemaal geen vermoeden te zijn. U bent namelijk echt een vervelend mens, want daar is wetenschappelijk onderzoek naar gedaan. En dan is het waar.

Groene consumenten hebben misschien wel het welzijn van de aarde in gedachten, de kans dat iemand gemeen en oneerlijk is, is bij de ethische shopper een stuk groter. Hoe werkt dat? Canadese wetenschappers vermoeden dat de ethische shopper, de groene consument, bij het toepassen van hun moreel hoge standaard er automatisch op andere vlakken een hoge morele standaard op na zouden houden. Middels uitgebreide experimenten blijkt echter compleet het tegendeel. Als mensen zich in het publieke domein begeven met hun groene ecologisch verantwoorde aankoopbeleid, blijkt dat ze dat gaan compenseren met naar, egoïstisch en zelfs gemeen en oneerlijk gedrag. Onbewust vinden ze dat ze moreel krediet hebben opgebouwd met hun geweldige groene gedrag, dat ze zich ineens veel meer denken te kunnen permitteren.

Mijn vermoeden was dus juist. Met de groene, linkse, ecologisch verantwoorde medemens redden we wellicht de aarde, maar intussen ga ik liever een avondje stappen met een VVD-er in een fout maatpak, een te dure auto en slap gelul over zijn tweede huis in Thailand. En ik durf te wedden dat er meer gelachen wordt en dat de wijn ook beter smaakt. Je mag het natuurlijk niet zeggen, maar milieuvriendelijkheid maakt meer kapot dan je lief is.