Jenneke Verheij: Kippetjes

Na heel wat uren timmeren en zagen was ons kippenhok af en was het de hoogste tijd om de kippen te gaan kopen. Op een koude, gure zaterdagochtend trotseerde wij regen en wind en kwamen terecht bij een dierenhandel ergens in de polder. Wij, zijn in dit geval mijn man, zoontje van twee, nichtje van acht en mijn vader en moeder. “Ja, we hebben het niet licht opgevat, het is een zaak van belang, wat voor kippen er in het hok komen. Dus ieders mening telt.”

Vroeger bij ons thuis was het altijd een beestenboel. Hond, kat, konijn, geiten, hamsters en dus ook kippen. Een doel voor mij was de kippen tam te krijgen zodat ik alles met ze kon doen wat ik wilde. Het gebeurde bij ons dan ook regelmatig dat ik, met Arie de haan op mijn schoot, voor de televisie zat. Of een kippetje eens goed inpakte om er een rondje mee te gaan wandelen in mijn kinderwagen.

Na een uurtje rondlopen vertrokken wij met twee bruine, twee zwarte kippen, en een rood bruine haan. Ze kwamen allemaal uit verschillende hokken, ik vroeg me nog af of dat niet erg was, maar volgens de verkoper waren kippen zo aan elkaar gewend. Dus zo trots als een pauw vertrokken wij huiswaarts met onze eerste eigen kippen. In de auto waren ze verdacht stil, waarop we besloten een paar keer in de dozen te kijken, maar ze zaten gedwee te wachten op wat er ging komen.

Eenmaal thuis mochten ze hun nieuwe onderkomen bekijken. Sommige begonnen met eten, de haan verkende zijn territorium met breed uitgezette vleugels en weer een andere stond in een hoek van het hok alles eens gade te slaan. Wat wel opviel was het onmiddellijke getok en gekakel van de beesten. Net of alle nieuwtjes en weetjes direct uitgewisseld werden.

Een week later komen ik en nog 5 vrouwen aan op een park ergens in de Flevopolder. We gingen op vriendinnenweekend. Op de heenweg waren sommige nog wat stil, anderen kletsten wat. Aangekomen in het huisje gingen sommige eerst hun kamer bekijken en hun bed opmaken, terwijl weer een ander een lekker potje koffie zette met een zelfgebakken sneetje kruidkoek.
Al snel startte het avondprogramma en terwijl ik daar in die zaal zat met meer dan 400 vrouwen om me heen, luisterde naar al het gekakel en keek naar al deze verschillende vrouwen, moest ik toch even denken aan mijn nieuwe kippetjes.