Advocaat van de natuur en spreekbuis van het milieu.

Jelle Reumer: Kleinpolderplein

  •  
20-07-2007
  •  
leestijd 2 minuten
  •  
vv_newsimg_312968.jpg
Kleinpolderplein
Eén van de meest naargeestige plekken van ons land is het Kleinpolderplein in Rotterdam. Anders dan de naam suggereert is het helemaal geen plein. Het Kleinpolderplein is een zogenaamd verkeersknooppunt, de plek waar de A13 op de A20 uitkomt. Vanuit de lucht ziet het eruit alsof de Opperontwerper een dot spaghetti van zijn lepel heeft laten vallen. De wegen kronkelen 3-4 hoog over elkaar heen, gescheiden door vangrails, hekwerken en doorzichtige geluidsschermen. Al dat beton, asfalt en verzinkt ijzer kent meer tinten grijs dan een compleet bejaardenhuis.
Je mag er 80 rijden, maar slechts zelden kan die ontstellende snelheid worden gehaald. Meestal kruipen de auto’s er op wandelsnelheid over de weg. Gelukkig maar, want dat is precies de geschikte snelheid om veel te kunnen zien. Al wandelend achter het stuur is de linkerbaan de meest geschikte voor de natuurliefhebber. Je kunt dan namelijk de middenberm bestuderen. Ons land telt 2400 km snelweg, en met een middenberm die gemiddeld 4 meter breed is hebben we maarliefst 960 hectare middenberm. Het is daarmee één van onze belangrijkste natuurgebieden. De vegetatie kan er jaar-in-jaar-uit ongestoord tot ontwikkeling komen en doet dat dus ook. Soms moet er een kabel doorheen of kantelt er een vrachtwagen vol kippen of bierkratjes, maar dat geeft nou nét de dynamiek die dit natuurgebied nodig heeft.
De A13 mondt bij het Kleinpolderplein uit op de A20, en je moet er dus óf naar rechts richting Hoek van Holland, of naar links, richting Gouda. Dat laatste moet je doen, en houd daarbij dan al autowandelend de linkerbaan aan. De weg gaat omhoog en wordt een fly-over die een mooie bocht naar links beschrijft. Er is dan natuurlijk geen middenberm meer; er is nog slechts een metalen rand en daarachter een betonnen rand met een reling. Tussen de beide randen een ruimte van 15 cm. En daar, precies daar waar je alleen nog maar een kapotte wieldop en wat roestige bierblikjes verwacht, groeit een paar hemelbomen. Hun stammetjes moeten wortelen in een minuscuul kwakje mossige viezigheid, aangewaaid zand en schaafsel van autobanden. Ongelooflijk, maar het lukt.
Hemelbomen zijn uit China afkomstige sierbomen die in Rotterdam, Amsterdam en een paar andere plaatsen zijn gaan verwilderen. Op de raarste plekken komt hemelboom-opschot tussen de stoeptegels uit. En dus ook hier. Twee hemelboompjes op de betonnen rand van een fly-over van het lelijkste knooppunt van Nederland. Het zaadjes zijn uit de hemel gevallen, zullen we maar denken. Er is nog hoop voor de natuur in ons land.
(c) Jelle Reumer
22 juli 2007
Delen:

Praat mee

Onze spelregels.

0/1500 Tekens
Bedankt voor je reactie! De redactie controleert of je bericht voldoet aan de spelregels. Het kan even duren voordat het zichtbaar is.

Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?

Maandag, woensdag en vrijdag versturen wij je alle informatie uit de radio en tv-uitzending en het laatste internetnieuws.

BNNVARA LogoWij zijn voor