Ingrepen versterken Maasnatuur
• 28-04-2008
• leestijd 2 minuten
Dankzij een goede afstemming tussen de buurlanden wordt de Grensmaas maximaal hersteld als natuurlijk riviertraject, binnen de grenzen van de veiligheid, concludeert het Belgische natuuronderzoeksinstituut INBO in een voorspellende effectenstudie. De versterking van de natuurwaarde betekent voor een aantal doelsoorten, zoals de rugstreeppad, vooruitgang. Voor enkele soorten, waaronder de otter, blijft het gebied echter ongeschikt.
Het zuidelijke deel van het Grensmaasgebied ondergaat zowel aan Nederlandse als Belgische zijde flinke ingrepen om het water van de Maas weer meer haar gang te laten gaan. Met het vormen van brede zomerbedden en geleidelijke oevers ontstaat nieuwe natuur. Deze versterkt de reeds bestaande natuurgebieden in grote mate. Dat blijkt uit een effectenonderzoek van INBO.
De versterking van de natuurwaarden betekent voor een aantal doelsoorten vooruitgang, waaronder de rivierdonderpad, kleine plevier, rugstreeppad, zwarte populier, boomkikker, kamsalamander en vingerhelmbloem. Tegelijkertijd blijft het Grensmaasgebied voor een aantal soorten nog onvoldoende geschikt of groot, volgens het INBO. De otter, visdief, paap en bruine kiekendief blijven het moeilijk houden. Voor deze soorten is een goede aansluiting met aangrenzende gebieden in de Maasvallei en de boven- en benedenstroomse Maas van groot belang, concludeert het Vlaamse onderzoeksinstituut.
Het onderzoeksinstituut gebruikt het ecologische voorspellingsmodel ECODYN om voor verschillende scenario's de mogelijke ontwikkeling van vegetaties onder invloed van de rivier en het natuurbeheer vast te stellen. Hierbij worden potenties voor natuurtypen, Europees beschermde habitattypen en doelsoorten binnen het gebied nagegaan.
Met de geplande ingrepen aan Vlaamse en Nederlandse zijde verandert het functioneren van het riviergebied, verwacht het INBO. Dynamische rivierecotopen zoals grindbanken en zandruggen nemen toe, terwijl het winterbed deels minder dynamisch wordt. Uiteindelijk ontstaat er een snoer van waardevolle riviernatuur. De nieuwe natuurlijke oevers verbinden reeds bestaande natuurkernen met elkaar. In totaal ontwikkelt zich er een natuurgebied van vierhonderd hectare groot die onder de Europese beschermde habitat zal vallen.