IJsvogeltje in de reportage

Over de moerassen van het Beekbergerwoud vliegt een sierlijk klein vogeltje op de steiger af, waar Jeannette Parramore een interview opneemt over het boek van Dik van der Meulen. Een ijsvogeltje. Het is een prachtig gezicht hoe het vogeltje zich niets lijkt aan te trekken van het opgetogen geklets van Dik. Wonderlijk blijf ik het beestje aanstaren. Jeannette en Dik zijn met al hun gedachten bij het interview en merken de bezoeker niet op. Pas wanneer ik te gehaast mijn camera op de ijsvogel richt, schikt het beestje op en vliegt het de rietkraag in. Het ijsvogeltje, dat zat daar gewoon op de rand van dezelfde stijger als wij, zo dichtbij! 

Nadat Jeannette al meer dan genoeg informatie van Dik had opgenomen over zijn boek ‘Het Bedwongen Bos’, wandelde wij nog een stuk door de moerassen, om het rondje af te maken. Krokkrok, “de raaf!”, roept Dik enthousiast. Ik had hem al lang gehoord. “Daarnet zag ik ook al een ijsvogel”, vertelde ik hen. “Wat, nee! Waar, wanneer? Ik heb jaren in de bosjes gelegen om het ijsvogeltje te spotten en nu heb jij die daarnet gezien!” Zei Dik. “Ik was ook veel te geconcentreerd met het interview, dan kijk ik totaal niet om mij heen.” Fantastisch! Als stagiair mag ik als buitenstaander aanschouwen hoe de verslaggevers van Vroege Vogels hun radio reportages maken. Hierdoor heb ik nog een oog over voor de omgeving. 

Interviewen, of geïnterviewd worden, is niet zomaar wat. Als verslaggever concentreer jij je op de informatie die je ontvangt, wat je nog wilt weten, is het geluid wel goed, loopt het verhaal wel, hoe eindig je. Kortom, in de korte tijd die je krijgt om een reportage op te nemen hoop je dat alles er goed op staat, maar ook dat je niet te veel hebt opgenomen. Omdat jij je daar volledig op concentreert, is het moeilijk om oog te hebben voor andere dingen. Dat geld dus ook voor de geïnterviewde, die nauwkeurig zijn woorden kiest om de informatie zo goed mogelijk over te brengen.
Ja, het is dus veel makkelijker om langs de lijn te staan. Maar dadelijk is het aan mij om met een koptelefoon op en microfoon in de hand, het veld in te gaan. Nu nog maar even goed kijken hoe zij radio maken en genieten van de zijlijn.
Jeannette Parramore ging met Dik van der Meulen naar het Beekbergerwoud, om naar aanleiding van dit verkapte oerbos, een reportage te maken over ‘Het Bedwongen Bos’. Zondag kunt u horen hoe het Beekbergerwoud laat zien wat het boek wilt vertellen.

Esther van der Hoeven