I <3 KP

De t-shirts en buttons verschijnen overal. Het is daarmee de meest succesvolle actie dit keer bij de klimaattop. De strijd voor een tweede Kyoto. En die strijd is ook belangrijk hoewel het een beetje symbolisch is. Immers, binnen Kyoto zijn het vooral de Europese landen die doelen hebben gesteld en Canada die de doelen niet gaat halen stapt er voortijdig uit om sancties te voorkomen. Doch, zonder Kyoto2 is de kans op een bindend akkoord erg klein, daar ontwikkelingslanden dit als voorwaarde stellen.

Europa blijft echter dwarsliggen, de 27 lidstaten zijn weer te veel onderling aan het dealen om de Kyotokaart te spelen en te zeggen: “Okay, hier is Kyoto2 en laten we het dan nu maar eens gaan hebben over echte stappen.” Dat is wat frustrerend, maar we kennen het onderhand wel een beetje van de EU. De lidstaten die eerst met elkaar maar blijven doorpraten terwijl de rest van de wereld vrolijk doordraait. In Kopenhagen zaten de Europeanen nog onderling te kissebissen terwijl Obama met China een “deal” sloot. Met de Europese crisis zien we hetzelfde. De Europese leiders blijven maar onderling ruziën en de financiële markten slopen ondertussen onze economie. Europa moet daarom met een mond spreken. Alleen dan kan je een krachtig signaal afgeven, want nu moet bij elke ontwikkeling iedereen weer terug aan tafel.

Vandaag en morgen zijn cruciaal, want de ministers zijn in Durban aangekomen. Het Pools voorzitterschap en de Europese Commissie hebben gisteren besteed aan de ministers. Die moesten immers worden bijgepraat en moeten nu tot een standpunt komen. Gaan ze onvoorwaardelijk door met Kyoto? Hoe hard spelen ze het spel?

Een ding weten we al wel: Nederland houdt kennelijk van Kyoto, want minister Joop Atsma is in ieder geval gespot met het befaamde shirt. Ondertussen tweet hij wel dat verlenging Kyoto alleen mondiaal mag. Daar zit wat mij betreft nou precies het probleem van de blijheid over Kyoto: mondiaal een tweede Kyoto klinkt wel heel erg prachtig, maar het probleem van Kyoto is juist dat mondiaal is afgesproken dat ontwikkelingslanden als China en India geen doelen hebben. Dus die vinden een mondiaal Kyoto geen probleem. Degene die dwarsligt is Europa zelf, dus hophophop Joop Atsma: trek je shirt aan naar de vergadering met je collega-ministers en gooi de Kyotokaart op tafel!

Door: Bas Eickhout