Hoop

Gisteren heeft Barack Obama zich voor het eerst sinds de verkiezingen uitgelaten over de klimaatcrisis. Ik keek er met veel belangstelling naar uit. Wat zouden zijn groene woorden uit de verkiezingsstrijd in de praktijk waard blijken te zijn? Zijn verklaring geeft werkelijk heel veel hoop  Obama lijkt zich de ernst en de omvang van de klimaatcrisis  volledig te beseffen en formuleert concrete ambities. Hij wil de Amerikaanse uitstoot in 2050 met 80 procent reduceren. Voor 2020 stelt hij een reductie met 18 procent ten opzichte van het huidige nivo in het vooruitzicht. Hij kondigt aan jaarlijks 15 miljard dollar te gaan investeren in duurzame energie. En tegen de landen die in december in Poolse Poznan vergaderen over een wereldwijd klimaatakkoord zegt hij: ‘jullie werk is van grote betekenis. Zodra ik mijn ambt heb aanvaard kunnen jullie er zeker van zijn dat de Verenigde Staten intensief zal gaan deelnemen aan de onderhandelingen, om samen de wereld te leiden naar een tijdperk van wereldwijde samenwerking tegen de klimaatverandering’. Wat een verschil met Bush die al acht jaar lang deze onderhandelingen saboteert! Zou het dan toch kunnen gaan lukken: een akkoord in 2009 in Kopenhagen waarvoor over een maand in Poznan een mooi fundament gelegd wordt?
De videoboodschap van Obama is hier te vinden.