Hoezo is het druk in de natuur?

Nu het reizen beperkt is, lijkt iedereen ineens naar dezelfde natuurgebieden in Nederland te willen. En dat terwijl er nog zó veel gebieden zijn waar bijna niemand komt. Wij zoeken de rustige, onontdekte natuur op. Want die is er ook nog, zelfs in Nederland.

Als het maar even lekker weer is in het weekeinde, klagen de boswachters van bijvoorbeeld de Posbank of de bossen op de Utrechtse Heuvelrug steen en been. De auto's staan rijen dik op en naast de parkeerterreinen en niemand lijkt 'corona-afstand' te houden. En dan mikt iedereen z'n troep ook nog eens naast de overvolle prullenbakken.

Het zou al schelen wanneer we met z'n allen ook de 'lichtgroene natuurgebieden' gaan ontdekken, de terreinen waar niet noodzakelijk een bordje van Natuurmonumenten, Staatsbosbeheer of een Provinciaal Landschap bij staat. Zoals de verschillende polders in ons land. "Hier in de Schermer kom je, ook in coronatijd, bijna niemand tegen", zegt bijvoorbeeld heemraad Klazien Hartog van het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier. Onder het genot van fluitende smienten en jodelende wulpen vertelt Hartog in onze reportage over het werk van het waterschap van toen (met molens) en nu (met gemalen) om Nederland droog te houden. "Ga op je wandeling in het weekeinde of het ommetje rond lunchtijd gewoon eens naar de polder bij jou in de buurt. Je kijkt je ogen uit!"  

Ons land is misschien wel dichtbevolkt, maar toch ook gezegend met een wandelnetwerk van letterlijk vele duizenden kilometers. Zo is de route langs de Schermer van heemraad Hartog opgenomen in het Lange Afstand Wandelpad nr 14. Bijna overal is wel een kortere of langere route te vinden, zónder volgepakte parkeerplaatsen en mét anderhalve meter afstand.
Kijk voor het complete net en handige kaarten en apps op de site van Wandelnet