Heeft Madrigalejo kuikens?

Gruttovrouwtje Madrigalejo probeert al vier jaar kuikens te krijgen, maar tot nu toe zonder resultaat. Dit jaar liet ze haar weiland voor wat het was en maakte ze haar nest in een nabijgelegen natuurgebied. Er lagen vier eitjes in. Gaan de kuikens het dit keer redden?

Legsel opgegeten
De 1e broedpoging van gezenderde grutto Madrigalejo is kort na de eileg, binnen een week, mislukt. Hoogstwaarschijnlijk door een predator die het op de eitjes gemunt had. Wanneer grutto’s in het beginstadium van het broeden hun legsel verliezen doen ze, afhankelijk van omgevingsfactoren en conditie, een 2e broedpoging. Wij troffen haar bij ons bezoek aan op een gemaaid en geoogst grasperceel, vlakbij haar oude broedgebied van de laatste jaren. In de buurt liggen kruidenrijke graslanden van een biologische veehouderij waar in het langere gras kansen zijn voor een vervolglegsel. De laatste zendergegevens (zie: https://volg.keningfanegreide.nl/) geven aan dat ze er rondkijkt met haar man, die in het filmpje duidelijk aangeeft het nog wel te zien zitten... Qua conditie ziet ze er nog prima uit, dus er zijn nog kansen op een vervolg!
 
Historie
Zendergrutto Madrigalejo werd in 2015 in de Spaanse Extremadura gezenderd samen met nog 11 andere vogels. Dit werd gedaan in een samenwerkingsverband tussen de RUG en de universiteit van Extremadura. Datzelfde jaar arriveerde Madrigalejo op 18 maart nabij Kolhorn. In dit gebied zie je dat graslanden regelmatig worden gescheurd en daarna vaak weer met verbeterd gras (turbo-gras) worden ingezaaid. Daar wordt vroeger gemaaid en zijn minder insecten te vinden. Goed voor het melkvee, maar minder goed voor de gruttokuikens die acht insecten per minuut moeten eten. Dat jaar kreeg het gruttostel geen kuikens vliegvlug omdat ze zeer waarschijnlijk in een grasperceel verderop werd uitgemaaid. 

In 2016 trok ze via de Extremadura weer naar Kolhorn. In dat jaar leek het erop dat ze wel ergens een broedstek had, maar zeer waarschijnlijk werd het nest of gepredeerd of uitgemaaid omdat ze in een gebied broedde zonder vrijwillige weidevogelbescherming. 

In 2017 bleef ze in Afrika. Dat doen grutto’s weleens als ze niet in goede conditie zijn of misschien was ze teleurgesteld na een paar mislukte broedseizoenen.

Een jaar later, in 2018, trok ze weer via de Extremadura in Spanje naar Noord-Holland waar ze op 27 maart arriveerde bij Kolhorn. Ze had haar nest op een grasland dat slecht ontwikkeld was en nog diezelfde dag werd ze door een boer die niet aan weidevogelbescherming deed per ongeluk ondersteboven geweidesleept.

Dit jaar besloot Madrigalejo via de monding van de Taag te trekken en had ze een lange tussenstop bij een riviertje langs de kust in Marokko. Ze arriveerde op 27 maart nabij Kolhorn. Ze is wel op haar oude broedstek wezen kijken, maar nu verkast ze naar een reservaat van Staatsbosbeheer met hoog water. Met dit super droge voorjaar zie je nu, net als vorig jaar, dat de vogels laten zien wat ze nodig hebben. En dat is op plekken waar de waterstand hoger is omdat ze daar beter aan voedsel kan komen.

Een maand geleden had ze een nest met vier eieren. Vroege Vogels ging toen al bij haar kijken, luister het hier terug (twee delen):

Deze week gaat Jeannette Parramore weer kijken bij het nest, zouden er kuikens zijn?

Wim Tijsen filmde hoe Madrigalejo nog niet zoveel oog heeft voor het mannetje: