Het wonderlijke leven van de bedwants

De bedwants, ook wel bekend onder de Engelse naam bed bug, heeft weinig vrienden. Deze liefhebber van mensenbloed rukt de laatste jaren op in onze slaapkamers. Ook in hotels wordt de bijter steeds vaker aangetroffen. Bruce Schoelitsz doet al jaren onderzoek naar de bedwants en heeft zich naar eigen zeggen al honderden keren laten prikken. Alles voor de wetenschap!

De bedwants komt al eeuwen voor in Nederland en was ooit bijna helemaal verdwenen. Dat had onder meer te maken met het gebruik van DDT als chemisch bestrijdingsmiddel tijdens en direct na de Tweede Wereldoorlog. Sinds enkele jaren lijkt het aantal bedwantsen in ons land toe te nemen. Vermoedelijk lift ‘de bijter’ mee met vakantiegangers.

Bedwantsen wonen dus graag in bedden, het liefst in de zoom van je matras. Dat is een lekker warm en donker plekje. Ook zitten ze dan dichtbij de voedselbron. Ze worden ’s avonds en ’s nachts actief en gaan dan op zoek naar bloed. Met een steeksnuit prikt ze door je huid heen en injecteren, net als muggen, een antistollende stof in. De beet heeft ook iets weg van een muggenbult. Het zijn kleine rode bultjes die ontzettend jeuken.

Bij bedwantsen geldt: beter voorkomen dan genezen. Omdat ze vooral voorkomen in hotels en B&B’s, moet je tijdens je vakantie extra alert zijn dat ze niet in je bagage terechtkomen en je ze mee naar huis neemt. Let op deze punten:

Vermoed je dat je toch bedwantsen hebt meegenomen naar huis? Dan kan het nog een hele klus worden om ervan af te komen. Daarom nog een paar tips voor als je thuis komt:

De bedwants behoort tot de platwantsen. Zo ziet hij er ook uit: plat. Althans, totdat het insect zich volzuigt met bloed. Bijzonder is dat zowel het vrouwtje, het mannetje èn de jonkies (de nimfen) leven op bloed. Het mannetje heeft de eiwitten uit het mensenbloed ook nodig voor de productie van sperma. Het vrouwtje gebruikt het voor de productie van haar eitjes. Uit recent onderzoek blijkt verder dat het vrouwtje na een bloedmaaltijd haar immuunsysteem opkrikt. Dit ter voorbereiding op een paring met een mannetje – dat ook wel ‘een traumatische paring’ wordt genoemd. Het mannetje doorboort de buik van het vrouwtje met een naaldachtig geslachtsorgaan. Om infectie te voorkomen moet het vrouwtje dan ook haar immuunsysteem verbeteren.

Dazen, adders, wespen, mieren, kwallen, spinnen. Ze zijn allemaal al voorbijgekomen in onze serie ‘Stekers en bijters’. Bedwantsen mogen in dit rijtje natuurlijk niet ontbreken.