Het oude jaar laten we achter ons

Op de Galapagos en grote delen van Ecuador is Oud en Nieuw een groot feest. Op 31 december zijn veel bedrijven gesloten en bouwen mensen aan grote voorstellingen van papier mache. Ze zijn er vast ook al dagen tevoren mee bezig geweest. Het doet denken aan de voorbereidingen van een carnavalsoptocht. Op Oudejaarsavond rond 8 uur gaan alle voorstellingen naar buiten. Veelal zijn het politiek getinte verhalen, zoals de voorstelling bij de horecaschool. Daar zien we Darwin, het nationale park, de gouverneur van de Galapagos en verschillende andere partijen (waaronder de Ecuadoreaanse regering) de verjaardagstaart Galapagos verdelen. De boodschap is: Galapagos is van ons allemaal.
Iedereen is op straat en op verschillende plekken wordt door grote luidsprekers een soort testament voorgelezen. Alles wat in 2008 mag achterblijven wordt op cabareteske wijze opgesomd. Daarbij zijn het ook weer de politici en de vele regelgeving die het moeten ontgelden.

Er zijn veel eetkramen en er is veel bier. Stipt om 12 uur middernacht breekt de hel los met een vuurwerk, waar menig brandweerman en milieukundige in Nederland een hartverlamming van zou krijgen. Het vuurwerk wordt vanaf een steigertje in de oceaan, richting de mensenmenigte afgestoken. Midden tussen de mensen worden onbemande hete luchtballonnen opgelaten. Er kwam er een brandend naar beneden.  Op straat worden alle voorstellingen en poppen die mensen gemaakt hebben (lijm, hout en verf) in vuren verbrand.
En daarna kan het echte feest beginnen. Grote salsabands spelen tot 8 uur in de ochtend en iedereen danst en feest op straat, het oude jaar achter zich latend.

Ik vierde Oud en Nieuw met twee docenten Engels hier op de Galapagos. Wij hebben alle drie een papier mache kop gekocht en er onze eigen betekenis aan gegeven voor het oude jaar. De kopen zijn meegegaan in een van de vuren. Ook wij hebben 2008 achter ons gelaten.