Advocaat van de natuur en spreekbuis van het milieu.
Henk Westbroek: Sla of geen sla, dat is de vraag
•
Sla of geen sla, dat is de vraag.
Ik stel voor dat u zich nu even voorstelt dat u een krop sla bent. Een doodgewone krop sla die in het slaveld in alle rust en in goede gezondheid oud wil worden. Dan heeft u als slakrop de pech dat u ook deze zomer niet in staat was om gewoon even een paraplu op te steken op de momenten dat uw tere wortelstelsel als gevolg van overvloedige regenval met wortelrot bedreigd werd.
Nog erger is dat u in uw groene bestaan permanent belaagd wordt door anoniem ondergronds levend geteisem dat zonder meededogen aan uw ondergrondse sladelen knabbelt tot de sladood er desnoods op volgt.
Ook uw bovengronds slabestaan wordt permanent bedreigd door een keur van insekten en lieve konijntjes die stuk voor stuk stapelgek zijn op de smaak van uw slakropse bladerpracht.
Helaas bent u als slakrop zijnde niet uitgerust met een stel gezonde benen om razendsnel snel voor uw vijanden weg te kunnen vluchten. En- wat dat betreft heeft u trouwens wel iets weg van mevrouw Hirschi Ali- u bezit onvoldoende financiele middelen om getrainde lijfwachten in te huren.
Het enige wat u zelf kunt doen om u de vijanden van het lijf te houden en dat alleen maar om op een acceptabele manier een enigszins acceptabele leeftijd te bereiken is: chemische oorlogsvoering. Een complimentje is nu op zijn plaats want daar bent u, als slakrop door schade en schande wijs geworden, ook ontzettend goed in geworden. Als u straks overleden bent – dood- en uw bladeren verscheurd op het bord van uw allerlaatste en allergrootse vijand liggen, neemt u zelfs nog een vergiftig beetje wraak. Want in een een gezonde portie rauwe sla dat op het bord ligt van een gezonde eter zit dezelfde hoeveelheid chemisch vergif als te vinden als in 150 liter Californisch bronwater. Ik spreek nu over de bron die door de wereldgezondheidsorganistatie gesloten is omdat het water ervan levensbedreigend voor mensen is. Ja, sla slaat terug. Als u zo vriendelijk wilt zijn om u – van af nu - niet langer voor te willen stellen een krop sla te zijn, dan ben ik daar blij om. Want rauw lust ik u niet.
Nog erger is dat u in uw groene bestaan permanent belaagd wordt door anoniem ondergronds levend geteisem dat zonder meededogen aan uw ondergrondse sladelen knabbelt tot de sladood er desnoods op volgt.
Ook uw bovengronds slabestaan wordt permanent bedreigd door een keur van insekten en lieve konijntjes die stuk voor stuk stapelgek zijn op de smaak van uw slakropse bladerpracht.
Helaas bent u als slakrop zijnde niet uitgerust met een stel gezonde benen om razendsnel snel voor uw vijanden weg te kunnen vluchten. En- wat dat betreft heeft u trouwens wel iets weg van mevrouw Hirschi Ali- u bezit onvoldoende financiele middelen om getrainde lijfwachten in te huren.
Het enige wat u zelf kunt doen om u de vijanden van het lijf te houden en dat alleen maar om op een acceptabele manier een enigszins acceptabele leeftijd te bereiken is: chemische oorlogsvoering. Een complimentje is nu op zijn plaats want daar bent u, als slakrop door schade en schande wijs geworden, ook ontzettend goed in geworden. Als u straks overleden bent – dood- en uw bladeren verscheurd op het bord van uw allerlaatste en allergrootse vijand liggen, neemt u zelfs nog een vergiftig beetje wraak. Want in een een gezonde portie rauwe sla dat op het bord ligt van een gezonde eter zit dezelfde hoeveelheid chemisch vergif als te vinden als in 150 liter Californisch bronwater. Ik spreek nu over de bron die door de wereldgezondheidsorganistatie gesloten is omdat het water ervan levensbedreigend voor mensen is. Ja, sla slaat terug. Als u zo vriendelijk wilt zijn om u – van af nu - niet langer voor te willen stellen een krop sla te zijn, dan ben ik daar blij om. Want rauw lust ik u niet.
© 2007 Henk Westbroek
Praat mee
Altijd op de hoogte blijven van het laatste nieuws?
Maandag, woensdag en vrijdag versturen wij je alle informatie uit de radio en tv-uitzending en het laatste internetnieuws.
